Legenda o samobójstwie
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- Legend of a Suicide
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Pauza
- Data wydania:
- 2018-01-17
- Data 1. wyd. pol.:
- 2018-01-17
- Data 1. wydania:
- 2010-03-16
- Liczba stron:
- 256
- Czas czytania
- 4 godz. 16 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788394941406
- Tłumacz:
- Dobromiła Jankowska
- Tagi:
- literatura amerykańska ojciec poszukiwanie sensu życia poszukiwanie szczęścia poszukiwanie własnej tożsamości relacje rodzinne rodzina samotność syn uczucie życie codzienne Wydawnictwo Pauza
- Inne
Kiedy ojciec proponuje Royowi spędzenie kilku miesięcy na odludnej wyspie Sukkwan, tylko we dwóch, chłopak waha się, zanim postanowi opuścić dom i znaną sobie codzienność. Nic nie potoczy się tak, jak sądzili. Życie zaskakuje i ciągle przypomina, że nie wszystko można przewidzieć, zaplanować i ułożyć po swojemu. Ważne jest, by przetrwać, odnaleźć radość tam, gdzie tylko się da, i wybaczyć innym ich słabości.
Skomplikowane relacje rodzinne, trudne wybory, miłość i namiętności, to wszystko znajdziemy w oszczędnej prozie Davida Vanna, która targa emocjami czytelnika i której nie da się zapomnieć.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Ryby i ludzie
W „Legendzie o samobójstwie” David Vann gra na ludzkich emocjach, ale jeszcze bardziej na zwyczajnej ludzkiej ciekawości. To paradoks, biorąc pod uwagę fakt, że książka daleka jest od oczywistości, co więcej - granica pomiędzy tym, co się wydarzyło, a co nigdy nie miało miejsca nieustannie się zaciera. Pomiędzy pierwszą, a ostatnią stroną, w różnych wersjach tej samej historii, pojawiają się zamierzone sprzeczności i nieścisłości, co czyni z tej lektury ciekawą kompilację prawdy i fikcji. Mimo wszystko, tych sześć opowiadań składających się na „Legendę o samobójstwie” dalej sprawnie funkcjonuje jako całość, tak długo jak łączą ją wspólni bohaterowie i wspólny temat.
Historią, którą David Vann przerobił już na wszystkie możliwe sposoby (nawet jeśli nie bezpośrednio w książce to na pewno w swojej głowie) jest tragiczna śmierć ojca - samobójstwo, o czym informuje nas już tytuł. Wydaje się, że to jednak bardziej opowieść o tych, którzy pozostali i którzy dalej muszą z tym z żyć, jak właśnie sam autor po stracie rodzica. W swoich opowiadaniach wraca on najpierw do czasów, gdy miał jeszcze ojca. Tragedia wciąż jednak jest blisko: „wyczuwałem, z pewnością, którą czasem miewają dzieci, że nie będzie już moim ojcem zbyt długo”. Punktem kulminacyjnym „Legendy” staje się wspólny wypad ojca i syna na alaskańskie pustkowie, gdzie wspólnie mają spędzić rok. A biorąc pod uwagę niestabilność starszego z nich, nie może z tego wyniknąć nic dobrego. Rozgrywające się tam nagłe wydarzenia stają metaforą gniewu albo niezgody i chyba tak należałoby je odczytywać. Po tej rewolcie zawartej w drugiej części "Wyspy Sukkwan" przychodzi wreszcie czas na ostateczne pojednanie.
Nie jest tajemnicą, że za wszystkimi opowiadaniami zawartymi w „Legendzie o samobójstwie” kryją się prawdziwe wydarzenia. Nie chodzi tylko o śmierć ojca autora, ale też o inne poboczne wątki. Gdy David Vann miał trzynaście lat nie zgodził się - ze strachu - na wspólny wyjazd z ojcem, który dwa tygodnie później odebrał sobie życie. Wkrótce nastoletni David próbuje się z tym uporać poprzez „zabawy” z bronią („Kawał drewna leżący pod łóżkiem, pełen kul, sugerował, że chłopiec nie tylko strzelał z 22., ale być może robił to nawet w domu”). Istotną rolę, choć w książce raczej epizodyczną, odegrała też macocha Vanna, która straciła oboje rodziców (właścicieli „pokaźnej kolekcji strzelb i pistoletów”) na krótko przed śmiercią męża. Cóż, trudno o lepszy argument przeciwko swobodnemu dostępowi do broni w Stanach niż właśnie ta książka. To naprawdę rzuca się w oczy - wyjątkowo dużo tutaj broni i tyle samo tragedii przez nią spowodowanych.
„Legenda o samobójstwie” ma swoje momenty, do których akurat ja zaliczam pierwszą połowę książki. Dalej pisarz zmienia zupełnie perspektywę, wrzucając nas w wir wydarzeń, których dosłowność jest zbędna, podczas gdy głębia psychologiczna raczej znikoma. A może po prostu nie tego się spodziewałam, ale chyba nikt się tego spodziewał. Jeśli element zaskoczenia decyduje o wartości książki, to Vann może sobie pogratulować pomysłu. Dla mnie, jak zwykle najważniejsza pozostaje szczerość, a dopóki autor pisze stricte o sobie i własnych doświadczeniach to myślę, że warto go czytać.
Cytaty za autorem
Anna Aniszczenko
Oceny
Książka na półkach
- 1 857
- 1 210
- 226
- 75
- 40
- 31
- 26
- 22
- 22
- 18
Opinia
„Rzeczy, które ojciec mówił do siebie, sprawiały tylko, że szlochał jeszcze gwałtowniej, jakby sam się nakręcał. Robiło się ciszej, po chwili znów sobie coś powtarzał i jęczał, i znowu szlochał. Rob nie chciał tego słuchać.”
Ojciec proponuje Royowi spędzenie kilku miesięcy na odludnej wyspie Sukkwan, gdzieś na Alasce. Chłopak waha się, jednak perspektywa spędzenia czasu z rodzicem, który przed laty pozostawił ich i założył nową rodzinę, wygrywa w nim. Szybko jednak przekonuje się, że pobyt tam nie przypomina niczego, co dotychczas znał oraz, że zdany jest tylko i wyłącznie na siebie.
„Legenda o samobójstwie” to osnuta na prawdziwych wydarzeniach historia samobójstwa ojca. Dziewiętnastoletni David Vann zdecydował się przenieść na papier swoje emocje i przemyślenia na temat samobójstwa rodzica – gdy to ten odebrał sobie życie krótko po tym, gdy David odmówił wzięcia udziału w rocznym wyjeździe na Alaskę. „Legenda o samobójstwie” jest więc próbą skonfrontowania się z traumą, próbą, która zajęła autorowi dziesięć lat.
„Jeśli ojciec płakał, to Roy o tym nie wiedział i przynajmniej przez jakiś czas się tym nie przejmował, może dlatego, że teraz nie mógł wyjechać, zobowiązał się zostać tu z ojcem, bez względu na to, czy ten czuł się dobrze, czy źle.”
David Vann przedstawia więc sześć historii, po części prawdziwych i autobiograficznych, po części stworzonych i wymyślonych przez niego samego na zasadzie – co by było gdyby. Co by było gdyby zgodził się na wyprawę, jak mogłoby to wyglądać, czy to powstrzymałoby ojca przed samobójstwem? Próbuje odtworzyć tok myślenia ojca, kolejne kroki prowadzące do tak okrutnego końca, tym samym chcąc poradzić sobie z traumą, kompleksami i poczuciem winy, odpowiedzialności za śmierć ojca. To ostatnie widać w szczególności w dwuczęściowym opowiadaniu „Wyspa Sukkwan”.
„Nie znajdował sensu w tym, że ojciec tu przyjechał. Zaczęło mu się wydawać, że może ojciec po prostu nie potrafił wymyślić żadnego innego, lepszego sposobu na życie. A to był plan zapasowy i Roy stał się częścią ogromnej rozpaczy, która mieszkała wszędzie, dokąd przenosił się ojciec.”
Prócz traumy związanej z samobójstwem, Vann mierzy się także z wzorcem silnego mężczyzny. Takim zdaje się być ojcem głównego bohatera, za takiego chciałby się podawać i takim widzieć przez otoczenie – na co wskazywać może pomysł wyprawy na Alaskę. Chce widzieć się silnym, odważnym i będącym w stanie utrzymać na barkach wielką odpowiedzialność za siebie i ludzi wokół. Tymczasem rzeczywistość przeczy ułudzie, ojciec okazuje się być niezdolny do podejmowania rozsądnych decyzji, odpowiedzialności, a przede wszystkim przez syna widziany jest jako człowiek słaby.
David Vann pisze niezwykle oszczędnie. Nie popada w niepotrzebny dramatyzm, pozwala się ujawnić emocjom wtedy, gdy uważa to za odpowiednie. Da się wyczuć siłę emocji targających zarówno Rayem, jak i jego ojcem, można bez problemu uwierzyć w to, co przeżywają bohaterowie, w ich problemy, napięte relacje między poszczególnymi członkami rodziny. Mały, osobisty dramat „Legendy o samobójstwie” wciąga bez reszty, pochłaniając czytelników.
Opinia także na: http://recenzjeksiazek.natemat.pl/227999,legenda-o-samobojstwie
„Rzeczy, które ojciec mówił do siebie, sprawiały tylko, że szlochał jeszcze gwałtowniej, jakby sam się nakręcał. Robiło się ciszej, po chwili znów sobie coś powtarzał i jęczał, i znowu szlochał. Rob nie chciał tego słuchać.”
więcej Pokaż mimo toOjciec proponuje Royowi spędzenie kilku miesięcy na odludnej wyspie Sukkwan, gdzieś na Alasce. Chłopak waha się, jednak perspektywa spędzenia czasu z...