Niewiele jest takich indywiduów w historii, jacy wzbudzaliby we mnie gniew i inne złe emocje. Kto wie czy jedynym wyjątkiem nie jest Jakub Szela, którego to postać sprawia, że prawą ręką sięgam po coś ostrego, a lewą po Bisocard. Tak więc z pewnym niepokojem zareagowałem na wiadomość, że Radek Rak zamierza poświęcić mu powieść. Obawy na szczęście okazały się płonne.

Problem z rabacją galicyjską polega na tym, że jakakolwiek próba oceny tych wydarzeń z miejsca ustawia cię po lewej lub prawej stronie barykady (dla pisarza to niepotrzebne). Można z całości zrobić iście tarantinowską fabułę i zapomnieć o wszystkim innym, albo jak Radek Rak wejść w problem głębiej. Nie pytać: “co przywiodło Szelę do złego?”, ale zapytać “co przywodzi człowieka do zła?”. Zadanie trudne, ale autor radzi z nim sobie znakomicie. Pomaga mu w tym świetnie opanowany język i kapitalne zderzenie dwóch różnych porządków świata: naturalizmu z wiarą w potęgę mitu. Szela z “Baśni…” to człowiek, który łamie niepisane prawo jednocześnie depcząc ofiarowaną mu miłość. Kiedy wreszcie uzyskuje świadomość tego co się stało jest już za późno. Wszystko zanurza się w potokach krwi w mrocznej scenerii krwawych zapustów.
Niezwykła jest też galicyjska mitologia Raka. Pełna odwołań do baśni, świetnie wpleciona w świat przedstawiony, z magią która fascynuje ale i przeraża.

Nie byłby autor sobą gdyby nie wplótł w powieść dziesiątek różnych nawiązań: od prostych cytatów (von Trier, Herbert czy Machulski) przez mniej oczywiste wspominki (Diuna, Lód, Władca pierścieni, Tomasz Mann), aż do mistrzowskiego operowania konwencjami, naśladowaniem czy to Wyspiańskiego czy języka biblijnego.

Może i mógłbym ponarzekać, że w tej akurat książce pomieszanie czasu można sobie było darować bo powieść spokojnie obyłaby się bez tego, ale cóż to znaczy wobec piękna i grozy “Baśni o wężowym sercu”? Tyle co nic.

Więcej o książce tutaj:
https://www.youtube.com/watch?v=T-9X9Npd3Mc

Niewiele jest takich indywiduów w historii, jacy wzbudzaliby we mnie gniew i inne złe emocje. Kto wie czy jedynym wyjątkiem nie jest Jakub Szela, którego to postać sprawia, że prawą ręką sięgam po coś ostrego, a lewą po Bisocard. Tak więc z pewnym niepokojem zareagowałem na wiadomość, że Radek Rak zamierza poświęcić mu powieść. Obawy na szczęście okazały się...