Ach, komandosem Maryi być!


Fascynująca lektura. Ale by rozwiać wszelkie wątpliwości: nie, po przeczytaniu tego wywiadu-rzeki nie nawróciłem się na rzymski katolicyzm. I choć moc, z jaką przemawia ks. Piotr Glas mogłaby poruszać kamienie, a szczerość jego jest czystej próby, nic nie przekonało mnie do przyjęcia tego zwodniczego poglądu, że istnieje tylko jedna wyłącznie słuszna prawda przypadkiem stanowiąca monopol Kościoła katolickiego. Tyle różnych denominacji wyznaniowych przypisuje sobie wyłączność, ale jeśli się chce być bezstronnym nie istnieje żaden powód by jakąś jedną z nich
ponad pozostałe wywyższyć. Owszem, wyznawcy każdej z religii znajdą tysiąc argumentów i dowodów, że właśnie ich konfesja jest wyjątkowa i najlepsza. Tylko gdy wysłucha się uczciwie ich wszystkich, rację trzeba przyznać ... każdemu. Istnieje bowiem coś prawdziwszego od prawdy, tej twardej prawdy faktów: prawda wiary. Ksiądz Glas gorliwie wierzy i otrzymuje to, w co wierzy. Szuka walki z demonami i ją znajduje. Ja jej nie szukam i nie mam z nią nic wspólnego. Rzeczywistość jest taka jaką ją sobie kreujemy, a możemy kreować wyobrażenia ze sobą sprzeczne.
Dlaczego to należy za prawdziwe uznać jedynie objawienia maryjne, a za fałszywe objawienia buddystów i hinduistów? Osobiście uważam, że jeśli uznaje się jedne nie ma powodu by przeczyć drugim. Właśnie takie przeczenie wydaje mi się czymś bardzo szatańskim. W gruncie rzeczy prawdziwe są jedne i drugie, na tyle na ile stają się przedmiotem głębokiej wiary. To tu tkwi prawda prawdziwsza od prawdy faktów, prawda przeżytego mitu.

Oczywiście, chrześcijaństwo w swej ortodoksyjnej odmianie odrzuciło wszelką mitologię jako produkt pogaństwa i ogłosiło się pierwszą religią bez mitów, religią historyczną. I tu powstało spore zamieszanie, bo chcąc nie chcąc taką mitologię wytworzono i kazano uznać za namacalną rzeczywistość. Katolicyzm opiera się na szeregu mitów. A twierdzenie, że są one historyczną i fizyczną prawdziwością tworzy jedynie spiętrzoną nadbudowę, która dodatkowo jest zakłamana bo każe jakąś mitologię traktować jako kawałek historii. Wiadomo do ilu nieszczęść w dziejach chrześcijaństwa to doprowadziło w postaci prześladowań myślących i wierzących inaczej. Taką właśnie postawę wobec wszystkiego co poza Kościołem. I bardzo się obawiam, że ta szlachetna duchowa walka, to „wydzieranie dusz szatanowi” w pewnym momencie przestanie być walką toczoną jedynie modlitwą i mocą chrystusowego kapłaństwa, a sięgnie ona po inne metody, np. administracyjne. A w konsekwencji siłowe. Znamy to dobrze z historii, która uczy jak bolesne skutki ma urzędowy monopol na prawdę.


A dlaczego ta lektura była tak fascynująca? Nie tylko ze względu na malownicze opisy opętań i związanych z nimi egzorcyzmów. Ta charyzmatyczna wiara ks. Glasa, ten jego szczery i wręcz niewinny(przynajmniej na razie) fanatyzm ma w sobie coś ujmującego, jest w nim siła, która wielu pociągnie, autentyczność pasjonata. Uszanuję tę pasję 7 gwiazdkami, choć mój opór budzi już sam tytuł : Dzisiaj trzeba wybrać. Nie pierwszy raz słyszymy „nawracajcie się bo już wkrótce będzie za późno”. W takich chwilach myślę czemu Kościół, który miał dwa tysiące lat na przekonanie świata do swoich racji i budowę cywilizacji prawdziwie chrześcijańskiej sięga po argumenty ze strachu w momencie gdy na zegarze za pięć dwunasta? Doprawdy, marna to pedagogika i wydaje mi się, że jej owoce będą takież.

Ach, komandosem Maryi być!


Fascynująca lektura. Ale by rozwiać wszelkie wątpliwości: nie, po przeczytaniu tego wywiadu-rzeki nie nawróciłem się na rzymski katolicyzm. I choć moc, z jaką przemawia ks. Piotr Glas mogłaby poruszać kamienie, a szczerość jego jest czystej próby, nic nie przekonało mnie do przyjęcia tego zwodniczego poglądu, że istnieje tylko jedna wyłącznie...