Piękna, klimatyczna okładka aż zachęca do sięgnięcia po lekturę. Ale nie można oceniać książki po okładce, bo to tylko pozory.
Jak dla mnie to przeciętna powieść obyczajowa o wszystkim i o niczym. Monotonna opowieść o pracy , problemach małżeńskich i wychowywaniu dzieci. Nie dzieje się tu nic ciekawego, w kółko te same problemy a do tego bardzo niesympatyczni bohaterowie i ich zachowanie.
Większa część powieści rozgrywa się w zasadzie w pewnej firmie, gdzie pracuje główna bohaterka piękna i bogata Aldona. A tak między wierszami poznajemy jej życie osobiste, męża który chce mieć żonę tylko dla siebie i jest zazdrosny o małego synka, który przeszkadza mu w "kochaniu się z żoną" i dlatego prawie go nie toleruje albo na niego krzyczy.
Druga bohaterka to Wioleta, matka trójki dzieci, biedna i zaniedbana którą Aldona pogardliwie nazywa Królikiem. Ta z kolei ma męża, który bardzo kocha dzieci, ale żony prawie nie dostrzega a ona dalej odczuwa potrzebę bycia kochaną.
Ale o tych sprawach dowiadujemy się najczęściej z rozmów kobiet, których dzieci bardzo się zaprzyjaźniły w przedszkolu więc i one często spotykają się poza pracą.
I to tyle jeśli chodzi o treść powieści, żadnych emocji, żadnych wzruszeń, żadnej fabuły. Suche fakty i to wszystko. Jeżeli ktoś tak ja szuka lekkiej powieści obyczajowej to pewnie się zawiedzie, bo to raczej powieść o podłożu bardziej psychologicznym.
Mam też duże zastrzeżenia co do samego stylu pisania, udziwnionych i niezrozumiałych dla mnie słów oraz opisywanych sytuacji czasami bardzo niesmacznych.
Niestety to już kolejna powieść autorki, która mi się niezbyt podobała, więc chyba dam sobie spokój z resztą jej twórczości.

Piękna, klimatyczna okładka aż zachęca do sięgnięcia po lekturę. Ale nie można oceniać książki po okładce, bo to tylko pozory.
Jak dla mnie to przeciętna powieść obyczajowa o wszystkim i o niczym. Monotonna opowieść o pracy , problemach małżeńskich i wychowywaniu dzieci. Nie dzieje się tu nic ciekawego, w kółko te same problemy a do tego bardzo niesympatyczni bohaterowie i...