„Czas Łucji” Iwony Żytkowiak to książka na wskroś psychologiczna.
Autorka nie ukrywa, że kobiety ją fascynują. W jej książkach
to one mają głos, to one grają pierwsze skrzypce. Tak też jest i tym razem.
Bohaterką i główną narratorką jest tytułowa Łucja. To kobieta dojrzała, której nagle, niespodziewanie zmarł mąż. Mężczyzna pięćdziesięcioletni w pełni sił. Pewnego dnia wstał, ogolił się i upadł.
Lekarka stwierdziła niewydolność naczyniowo-krążeniową. Dzień przed tym dom był pełen bliskich. Zjawili się ot tak, bez okazji. Jakby coś przeczuwali. Tylko ona, która przecież znała go najlepiej nie dostała żadnego sygnału. Śmierć męża zaskoczyła ją i wprawiła w zdumienie. Łucja poczuła się zostawiona tak z dnia na dzień. Właściwie z godziny na godzinę. Mija trzy lata od nagłej śmierci Edwina, a ona wciąż nie może zrozumieć dlaczego on to jej zrobił. Ślubował przecież, że jej nie opuści aż do śmierci. Była przekonana, że do jej śmierci. To było dla niej oczywiste. Tymczasem odszedł sobie i zostawił ją samą. Łucja w żaden sposób nie była na to przygotowana. Dzień po dniu zarzuca go pretensjami jak mógł jej coś takiego zrobić.

„Nie stawia się kogoś, kogo się kocha, w tak idiotycznej sytuacji”

„Czas Łucji” jest retrospekcją życia Łucji „przed tym” i jakiś czas „po tym”. Kobieta nie mogąc się pogodzić z nagłą śmiercią męża wspomina swoje życie. Nie może poradzić sobie z samotnością. Nie pozwala sobie pomóc ani rodzicom, ani teściom, ani dorosłym, mającym swoje życie dzieciom.
„Czas Łucji” Iwony Żytkowiak to dla mnie historia, którą poznałam przed laty. Zagłębiając się w nią ponownie odczuwałam jeszcze głębsze emocje. To przejmująca historia kobiety, która zaskakująco wcześnie została wdową.
„Czas Łucji” to książka dla kobiet. Zwłaszcza dojrzałych kobiet. Bo nikt tak nie zrozumie kobiety jak druga kobieta.
Powieść, która urzeka, zadziwia. Nie ma w niej nawet jednego zbędnego zdania. Mądra. Każde zdanie, absolutnie każde przemawia do czytającego. Do mnie po kilku latach jeszcze intensywniej. Gratuluję Iwonie Żytkowiak świetnego pióra, godnego mistrzów. Najlepiej czyta się w ciszy. Losy bohaterki przeżywa się jak własne. Nieważne, że nimi nie są.
Dla mnie to wybitna literatura i najlepsza powieść tej autorki. GORĄCO POLECAM!

„Czas Łucji” Iwony Żytkowiak to książka na wskroś psychologiczna.
Autorka nie ukrywa, że kobiety ją fascynują. W jej książkach
to one mają głos, to one grają pierwsze skrzypce. Tak też jest i tym razem.
Bohaterką i główną narratorką jest tytułowa Łucja. To kobieta dojrzała, której nagle, niespodziewanie zmarł mąż. Mężczyzna pięćdziesięcioletni w pełni sił. Pewnego dnia...