Dawno nie czytałam niczego tak bardzo wciągającego!!!
Z początku wydaje się, że będzie to prosta, eteryczna, wysublimowana opowieść delikatnie i subtelnie wciągająca czytelnika w sferę pragnień, marzeń, wspomnień i domysłów bohaterów i ich życiu w XVII-wiecznym Amsterdamie, ale w trakcie czytania każda strona porywa, przyciąga, wręcz hipnotyzuje czytelnika, i nie można już tak po prostu odłożyć książki na choćby krótką chwilę - trzeba ją pochłonąć od razu.
Czytałam z zapartym tchem nie mogąc doczekać się jak to wszystko się skończy a zarazem móc czytać to w nieskończoność i trwać w tym podniecającym napięciu.
Jest to historia o namiętności, kłamstwach, niegodziwości, egoizmie ale także o miłości i oddaniu czyli o uczuciach, które towarzyszą ludzkości od zarania.
Autorka udowadnia, że kłamstwa, niedomówienia i oszustwa potrafią każdemu zniszczyć życie. O czym przekonują się bohaterowie książki. Każdy z nich jest inny, ale łączy ich jedno: nieszczęście (mniejsze lub większe) powstałe w wyniku kłamstwa i chęci poddania się żądzy.
Bohaterowie, bardzo różnorodni: od skończonego kretyna Gerrita poprzez wyrachowaną Sophię, sprytną Marię do łatwowiernego Cornelisa, przekonują się, że szczęście zbudowane na obłudzie jest efemeryczne i krótkotrwałe jak mgła, która po zniknięciu odsłania szarą rzeczywistość, z którą trzeba się zmierzyć.

Dawno nie czytałam niczego tak bardzo wciągającego!!!
Z początku wydaje się, że będzie to prosta, eteryczna, wysublimowana opowieść delikatnie i subtelnie wciągająca czytelnika w sferę pragnień, marzeń, wspomnień i domysłów bohaterów i ich życiu w XVII-wiecznym Amsterdamie, ale w trakcie czytania każda strona porywa, przyciąga, wręcz hipnotyzuje czytelnika, i nie można już...