Nie wiem co myśleć o tej książce, chyba za bardzo się na nią nastawiałam, bo patrząc na to jak Przyrodni brat mi się podobał, myślałam, że ta książka będzie również bardzo fajna. No i może była, ale ja już zbyt dużo przeczytałam książek bliskich tej i jakoś nie czułam chyba tych fajerwerków.

Na początku, nie powiem, było okej, pomysł ogólnie fajny, żeby zadzwonić po pijaku do chłopaka z dzieciństwa. :D Ale albo nie pamiętam, albo naprawdę nie było napisane skąd wzięła do Landona numer, ale czy to ważne? :D No dla mnie trochę tak... lubię się doszukiwać szczegółów.

Autorka większość książki skupia na ich telefonicznych rozmowach, chociaż spotkają się w końcu. To spotkanie pełno stresu ale i napięcia. Mimo że jednak trochę wydaje mi się to nierealne, to jednak czułam ich więź. To jak bardzo siebie chcieli, jak bardzo chcieli ze sobą być. Oczywiście Landon i Rana mają tajemnice... ale tutaj akurat to nie było takie schematyczne jak w większości książkach, że jakaś tragiczna przeszłość. Tutaj książka skupia się na adoptowaniu dzieci... ich porzucaniu... patrzenie na różne perspektywy, podobało mi się to.

Jednak trochę się nudziłam. Ale tylko przy końcu książki. Bo w sumie 3/4 akcja się działa cały czas, na końcu trochę mnie nużyło. Jednak książka dobra, chociaż spodziewałam się, że będzie świetna. :)

Nie wiem co myśleć o tej książce, chyba za bardzo się na nią nastawiałam, bo patrząc na to jak Przyrodni brat mi się podobał, myślałam, że ta książka będzie również bardzo fajna. No i może była, ale ja już zbyt dużo przeczytałam książek bliskich tej i jakoś nie czułam chyba tych fajerwerków.

Na początku, nie powiem, było okej, pomysł ogólnie fajny, żeby zadzwonić po pijaku...