Moim błędem czytając książki jest to, że wyrabiam sobie o nich opinię zanim wezmę je do ręki i na szczęście ta opinia ma potem mało wspólnego z rzeczywistością. O książce hiszpańskiego pisarza myślałam, że będzie bardziej powieścią dla młodzieży, taką detektywistyczną bajeczką, a okazała się trzymającym w napięciu, naprawdę dobrym thrillerem. Akcja dzieje się w Barcelonie i co jest chyba nieuniknione w hiszpańskich powieściach, głośno wspomina wojnę domową. Wszystko toczy się wokół Cmentarza Zapomnianych Książek, który jest świątynią antykwariuszy i bibliotekarzy, znajdują się tam książki ocalone i zapomniane. Oprócz wątku kryminalnego jakim jest rozwiązanie zagadki tajemniczego pisarza Juliana Caraxa, która wbrew pozorom nie należy do przeszłości, mamy także wątek dojrzewania młodego bohatera. Autor mówi, że książki są lustrem- widzimy w nich to co już w sobie nosimy i, że są więzienia gorsze od słów, te które sami sobie zbudujemy z naszych pragnień, nienawiści, fantazji, przeszłości. która nigdy nie odejdzie. W tym kontekście, autor świetnie przedstawił wizję odkupienia. Dlatego dla mnie głównym tematem ,,Cienia wiatru" są właśnie książki i ich wpływ na życie ludzi. Fabuła została świetnie stworzona. Lubie gdy książka mnie zaskakuje. Historia na pozór prosta i skopiowana z ,,Romea i Julii", ale autor wiedział jak zadziwić czytelnika, wręcz genialnie splótł z sobą wszystkie wątki. Po przeczytaniu można zadać sobie pytanie ile z tego co ja dostrzega w książce jest tam rzeczywiście? Ile autor chciał pokazać a ile ukryć? Może miał racje porównując książki do lustra. Nie ważne co napisze autor, czytelnik ujrzy tam to co chce ujrzeć.

Moim błędem czytając książki jest to, że wyrabiam sobie o nich opinię zanim wezmę je do ręki i na szczęście ta opinia ma potem mało wspólnego z rzeczywistością. O książce hiszpańskiego pisarza myślałam, że będzie bardziej powieścią dla młodzieży, taką detektywistyczną bajeczką, a okazała się trzymającym w napięciu, naprawdę dobrym thrillerem. Akcja dzieje się w Barcelonie i...