Rozwód rodziców nigdy nie przechodzi bez echa. Wpływa on nie tylko na dwoje ludzi, którzy się rozstają, a jego skutki bynajmniej nie są krótkotrwałe. Konsekwencje ponoszą i rodzice, i dzieci, a często również przyszłe pokolenia. Gdzieś kiedyś przeczytałam, że rozwód rodziców to rewolwer, a wystrzelony z niego pocisk może długie lata tkwić głęboko w sercu dziecka. Zgadzam się z tym stwierdzeniem. Myślę jednak, że u każdego głębokość rany i czas rekonwalescencji są inne. Bo i ludzie są różni. Nawet jeśli doświadczyli podobnych sytuacji, przeżywają je na swój własny sposób. Autorka "Rodzinnych rewolucji" podjęła ten temat w lekki, przystępny sposób, ze sporą dawką humoru. Małgorzata Kasprzyk w swojej powieści uzmysławia czytelnikowi, że zadra w sercu będąca wynikiem rozwodu może być nie tylko różnych rozmiarów, ale i na każdego oddziałuje w zupełnie inny sposób.

Książka przedstawia perypetie zwykłych ludzi - takich, z jakimi na co dzień mamy do czynienia. A może jakimi sami jesteśmy. Ze stron bije proza życia, bohaterowie muszą mierzyć się z różnymi sytuacjami dnia codziennego, podejmować często niełatwe decyzje. Gdzieś pomiędzy wkradają się bolesne wspomnienia, przeszłość, która w mniejszym lub większym stopniu rzutuje na teraźniejszość. Nie ma tu wielkich tragedii, które zwaliłyby czytelnika z nóg. Są natomiast małe osobiste dramaty, z którymi stają oko w oko poszczególne postacie. I jest nadzieja, optymizm wynikający nie tylko ze znalezienia rozwiązań, ale nawet z samego ich poszukiwania, często w gronie najbliższych.

Tym, co wyróżnia tę powieść spośród wielu innych, jest sposób, w jaki autorka uchwyciła niełatwe kwestie. Rozwód i jego wpływ na najbliższych, powtórne małżeństwo, tworzenie rodziny patchworkowej to przecież nie są proste sprawy. I wydaje się, że należałoby do nich podejść z powagą. A jednak to niekonwencjonalne podejście Małgorzaty Kasprzyk ma swój urok. Dystans, humor, nuta ironii i wszechobecna aura optymizmu - to wszystko powoduje, że czytelnik mknie przez kolejne rozdziały i nie wiadomo kiedy dociera do finału. Pełen przemyśleń, wniosków, a przede wszystkim pozytywnego nastawienia.

Kreacja bohaterów wypada naprawdę dobrze. Nie są idealni, mają zalety, ale i wady, odnoszą sukcesy i upadają. To osoby takie jak my, z problemami, które dotykają wielu ludzi na świecie. Bije od nich ciepło i naturalność. Bohaterowie są wiarygodni, budzą sympatię czytelnika, pozwalają mu się z nimi utożsamiać. Autorka delikatnie przerysowała pewne cechy charakteru poszczególnych postaci. Myślę, że ten zabieg pozwolił utrzymać humorystyczny wydźwięk powieści na odpowiednim poziomie, a bohaterowie dodatkowo zyskali w oczach czytelnika.

"Rodzinne rewolucje" to książka pełna miłości, przyjaźni i humoru. To ciekawa powieść obyczajowa o codziennych zawirowaniach, o trudnych decyzjach, a przede wszystkim o sile bliskości. Nie ma lepszego lekarstwa na troski niż wsparcie najbliższych. Autorka snując tę rodzinną opowieść ukazuje czytelnikowi, że należy odrzucić skrywane urazy, aby móc w pełni cieszyć się obecnym życiem. Przeszłość, z którą nie jesteśmy do końca pogodzeni, zawsze będzie w jakiś sposób rzutować na teraźniejszości, wywołując nasz wewnętrzny niepokój. Małgorzata Kasprzyk w ręce czytelników przekazała lekką, a zarazem wartościową historię, która sprawia, że na twarzy pojawia się szeroki uśmiech.

Źródło: www.halmanowa.pl

Rozwód rodziców nigdy nie przechodzi bez echa. Wpływa on nie tylko na dwoje ludzi, którzy się rozstają, a jego skutki bynajmniej nie są krótkotrwałe. Konsekwencje ponoszą i rodzice, i dzieci, a często również przyszłe pokolenia. Gdzieś kiedyś przeczytałam, że rozwód rodziców to rewolwer, a wystrzelony z niego pocisk może długie lata tkwić głęboko w sercu dziecka. Zgadzam...