Przyjemna lektura, Sherlock Holmes jest ciekawą postacią. Ekscentryczny, zatopiony w swoich myślach, z jednej strony oderwany od rzeczywistości a z drugiej mocno w niej osadzony, świadomy swojej nadludzkiej zdolności dedukcji, zawsze dokonujący właściwej oceny wydarzeń, z pobłażliwością patrzący na daremne wysiłki przeciętnych śmiertelników. Nie mam wątpliwości, że właśnie tak skonstruowana postać jest magnesem przyciągającym czytelników, bo sama akcja opowiadań nie jest porywająca. Ciekawa jest jego relacja z doktorem Watsonem, który zawsze wyciąga błędne wnioski, ale przyczynia się do rozwiązania zagadek dzięki szczegółowym opisom zdarzeń i dyskusjom z Holmesem, w których jest dla detektywa natchnieniem naprowadzającym na trop prawdy. Bardzo wyraźnie widać, że na tych dwóch postaciach wzorowała się Agatha Christie tworząc swojego zadufanego w sobie, wszechwiedzącego detektywa Poirota i jego naiwnego pomocnika - doktora Hastingsa. Ciekawy jest też portret przestępców w dziewiętnastowiecznej Anglii, którzy nie byli mętnymi typkami, lecz poza swoją nieuczciwą działalnością byli prawdziwymi dżentelmenami. Forma opowiadania sprawia, że całość się czyta lekko i szybko.

Przyjemna lektura, Sherlock Holmes jest ciekawą postacią. Ekscentryczny, zatopiony w swoich myślach, z jednej strony oderwany od rzeczywistości a z drugiej mocno w niej osadzony, świadomy swojej nadludzkiej zdolności dedukcji, zawsze dokonujący właściwej oceny wydarzeń, z pobłażliwością patrzący na daremne wysiłki przeciętnych śmiertelników. Nie mam wątpliwości, że właśnie...