W mojej opinii, o ile sam przekaz jest jak najbardziej trafiony, to książka jest fatalna. Treść którą można zmieścić na 10 stronach autorzy rozwlekli do 300 pisząc moim zdaniem w kółko o tym samym. Właściwie przeczytanie recenzji oddaje treść książki. Każdy rozdział poprzedza opis skrajnych historii ludzi, którzy przesadzają w opiece lub wychowaniu, ale jest to bardzo przerysowane, stanowczo za bardzo. Moim zdaniem jeśli ktoś już sięga po tą książkę, to znaczy że zna i stosuje się do jej treści, a jeśli jest osobą z "historyjek" to i tak będzie dziecko zapisywał na zajęcia dodatkowe od 6 rano do 21 i chciał w wieku 2 lat wychowywać jednocześnie uczonego znającego co najmniej 5 języków, Mozarta i wybitnego piłkarza, a po taką książkę raczej nie sięgnie albo nie będzie przejmował się jej treścią. Szkoda czasu.

W mojej opinii, o ile sam przekaz jest jak najbardziej trafiony, to książka jest fatalna. Treść którą można zmieścić na 10 stronach autorzy rozwlekli do 300 pisząc moim zdaniem w kółko o tym samym. Właściwie przeczytanie recenzji oddaje treść książki. Każdy rozdział poprzedza opis skrajnych historii ludzi, którzy przesadzają w opiece lub wychowaniu, ale jest to bardzo...

Jak to określili sami autorzy - jest to antyporadnik rodzicielski, w którym zachęcają do większego wsłuchania się we własny instynkt, ograniczonego zaufania do ekspertów, częstszej kontemplacji otaczającego nas świata. Wiele cennych przemyśleń, orzeźwiająca lektura.

Jak to określili sami autorzy - jest to antyporadnik rodzicielski, w którym zachęcają do większego wsłuchania się we własny instynkt, ograniczonego zaufania do ekspertów, częstszej kontemplacji otaczającego nas świata. Wiele cennych przemyśleń, orzeźwiająca lektura.

Książka-balsam na skołatane nerwy rodziców,którzy martwią się, że nie są wystarczająco dobrymi rodzicami. Autorzy twierdzą, że zapewnienie dzieciom bezpieczeństwa,dachu nad głową, jedzenia i edukacji to już bardzo wiele i nie musimy stawać na głowie, żeby dać im wszystko. Przekonują, że nie ma jednego dobrego sposobu wychowania dziecka i dlatego nie należy bezgranicznie polegać na radach różnego rodzaju ekspertów, a raczej brać z nich to, co nam odpowiada i bardziej zaufać własnej intuicji. Jedyny zarzut, jaki mam wobec książki, to że jest zbyt długa. Zawarte w niej treści można było zmieścić w połowie objętości, zamiast w kolejnych rozdziałach omawiać ciągle te same kwestie.

Książka-balsam na skołatane nerwy rodziców,którzy martwią się, że nie są wystarczająco dobrymi rodzicami. Autorzy twierdzą, że zapewnienie dzieciom bezpieczeństwa,dachu nad głową, jedzenia i edukacji to już bardzo wiele i nie musimy stawać na głowie, żeby dać im wszystko. Przekonują, że nie ma jednego dobrego sposobu wychowania dziecka i dlatego nie należy bezgranicznie...