Muszę przyznać, że powieść Kłamca i szpieg wzbudza we mnie bardzo mieszane uczucia. Z jednej strony jest to urocza i posiadająca pewien przekaz opowieść, z drugiej jednak książka ta nie wnosi do życia nic nowego, a fabuła jest nijaka. Ale może wszystko po kolei...

Gdy Georges wprowadza się do nowego mieszkania, poznaje Safera, z którym szybko łączy go przyjaźń oraz wspólny cel - śledzenie tajemniczego mężczyzny z czwartego piętra, tak zwanego Iksa. Georges początkowo chętnie bierze udział w akcjach szpiegowskich organizowanych przez Safera, jednak z czasem stają się one coraz dziwniejsze. O co w tym wszystkim chodzi? Kim tak naprawdę jest Iks i w co tym razem wpakował się młody Georges?

Zacznijmy od bohaterów, których w książce mamy ograniczoną ilość. Co prawda niecałe dwieście stron nie daje pola do popisu, jednak spodziewałam się nieco bardziej rozbudowanych charakterów, a nie jedynie postaci, które poznajemy powierzchownie ze słów innych postaci, nie z zachowania. Główny bohater wydaje się być nijaki. Mimo iż ma cechy charakterystyczne, to tak naprawdę rozmywa się w całej fabule i już kilka dni po przeczytaniu książki, niektórzy, zapytani kim był Georges, mogą nie wiedzieć. Pozytywne odczucia wzbudza za to Safer - chłopiec, będący ważną postacią dla całej fabuły. Inteligentny, zadziorny i sympatyczny... a jednak skrywa pewne tajemnice, które odkrywamy dopiero wraz z biegiem wydarzeń.

Fabuła jest jakby wycinkiem z życia chłopca. Georges ma problemy, zmaga się z kłamstwem, brakiem zrozumienia i odrzuceniem ze strony rówieśników. I o ile ostatni ze wspomnianych wątków był dla mnie ciekawy, tak dwa pozostałe wydawały się jedynie zapychaczami. Nie rozumiem w ogóle sensu tej fabuły. Mimo iż było wiele zwrotów akcji i zgrabnie uknutych intryg, to tak naprawdę książka nie była niczym wyjątkowym. Z jednej strony miała być lekką powieścią skierowaną do młodzieży, z drugiej jednak wiele rzeczy należało szukać pomiędzy wierszami, co nie każdemu może się udać. I tak naprawdę nie potrafię znaleźć sensu jej powstania...

Na plus przemawia styl. Kłamcę i szpiega czyta się szybko i z przyjemnością. Mnogość dialogów przyspiesza akcję i sprawia, że wszystko dzieje się w zawrotnym tempie. Autorka nie daje chwili wytchnienia, dzięki czemu czytelnik się nie nudzi i zanim się obejrzy, kończy czytać tę powieść.

Co mogę powiedzieć.... Książka Kłamca i szpieg jest wyjątkowo specyficzna. Mam do niej trochę uwag, jednak ostatecznie jest ona ciekawą lekturą, po którą możecie sięgnąć, jeśli chcecie przeczytać coś dynamicznego i przekazującego pewne wartości, a nie zraża was fabuła będąca jakby pełnym zwrotów akcji, aczkolwiek ciągle bezsensownym wycinkiem z życia nastoletniego chłopca, muszącego zmagać się z pewnymi problemami.

Muszę przyznać, że powieść Kłamca i szpieg wzbudza we mnie bardzo mieszane uczucia. Z jednej strony jest to urocza i posiadająca pewien przekaz opowieść, z drugiej jednak książka ta nie wnosi do życia nic nowego, a fabuła jest nijaka. Ale może wszystko po kolei...

Gdy Georges wprowadza się do nowego mieszkania, poznaje Safera, z którym szybko łączy go przyjaźń oraz wspólny...