Do zobaczenia nigdy
- Kategoria:
- literatura młodzieżowa
- Tytuł oryginału:
- Not if I see you first
- Wydawnictwo:
- YA!
- Data wydania:
- 2017-05-24
- Data 1. wyd. pol.:
- 2017-05-24
- Data 1. wydania:
- 2015-12-01
- Liczba stron:
- 356
- Czas czytania
- 5 godz. 56 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788328036260
- Tłumacz:
- Dorota Malina
- Tagi:
- debiut literacki miłość młodzież nastolatka rodzina śmierć żałoba ślepota
- Inne
Zaskakujący debiut literacki o niewidomej nastolatce.
Zasada numer 1: nie traktuj jej inaczej tylko dlatego, że jest niewidoma.
Zasada numer 2: jeśli ją oszukasz, nie będzie drugiej szansy.
Parker Grand jest niewidoma. Straciła mamę w wypadku samochodowym, jej ojciec popełnił samobójstwo a Scott – były chłopak – zawiódł zaufanie. To całkiem sporo jak na jedną nastolatkę… Parker stara się być twardą dziewczyną. Kiedy nie biega swoją ulubioną trasą biegową, zajmuje się sercowym wsparciem i udzielaniem porad życiowych nieco zagubionym szkolnym przyjaciołom. Robi wszystko, żeby nie płakać, ale nie może już dłużej udawać, że nic złego się nie stało. Szczególnie, że kiedy w końcu zrozumie, co tak naprawdę przytrafiło się jej ojcu i dlaczego Scott tak się zachował, odkryje prawdę o tym, że nie wszystkie rzeczy są takimi, na jakie wyglądają…
Wzruszająca, szczera i mocna opowieść o przyjaźni, dorastaniu, tolerancji i żałobie po stracie, która może przynieść tylko ukojenie.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Można być ślepym i „ślepym”
Książki z gatunku young adult w teorii skierowane są do odbiorcy wchodzącego w dorosłe życie – tj. między 13 a 18 rokiem życia. Jednak w praktyce te powieści czytane są także przez dużo starszych czytelników, jak choćby przez moją skromną osobę, która czasy szkolne a nawet studenckie ma już dawno za sobą. Spośród wydawnictw emitujących pozycje zaklasyfikowane do literatury młodzieżowej szczególnie upodobałam sobie wydawnictwo „YA!”, które oferuje wiele ciekawych pozycji skierowanych do dorastającego odbiorcy. „YA!” zdaje się stawiać na książki mające nie tylko nieść czytelnikom rozrywkę, ale także w sposób jak najbardziej rzeczywisty przybliżyć problemy niezwykle istotne dla tej grupy wiekowej. Tak więc rozterki miłosne nie są w nich głównym elementem fabuły (choć też występują, gdyż walkę z hormonami trudno wygrać), a zamiast tego poruszane są takie kwestie jak tolerancja, przemoc domowa, przyjaźń, strata bliskiej osoby czy niepełnosprawność. Książka Erica Lindstroma „Do zobaczenia nigdy” podpada pod tę właśnie bardziej wartościową kategorię.
Życie nie oszczędza Parker Grant, bowiem w wieku szesnastu lat ma ona bagaż życiowych doświadczeń, którym mogłaby obdzielić jeszcze kilkoro innych osób. Najpierw w wypadku samochodowym ginie jej mama, a ona sama nieodwracalnie traci wzrok, potem jej chłopak, a zarazem najlepszy przyjaciel, swoim nieodpowiedzialnym zachowaniem zawodzi pokładane w nim zaufanie, a w końcu dziewczyna znajduje swojego tatę martwego w jego własnym łóżku, przez co zmuszona jest dzielić dom rodzinny z ciotką, wujem i dwojgiem kuzynów, których praktycznie nie zna. Trzeba przyznać, że to całkiem sporo jak na jedną nastolatkę, mającą praktycznie jeszcze całe życie przed sobą.
Ze względu na swoją niepełnosprawność Parker wiele rzeczy postrzega inaczej od swoich rówieśników i ma zupełnie odmienne priorytety. Nie mają dla niej znaczenia aktualne trendy w modzie i bardziej ceni sobie wygodę niż modny wygląd, gdyż, jak sama wielokrotnie zauważa, nie ma pojęcia jak wygląda. Ma także swój oryginalny styl, przez co często pada ofiarą złośliwych docinków ze strony swoich szkolnych przyjaciół. Oczywiście nie robią one na niej najmniejszego wrażenia, a że Parker ma niezwykle cięty język, nie pozostaje im dłużna. Pomimo nieustannych przekomarzań jest z nimi bardzo silnie emocjonalnie związana, co szczególnie rzuca się w oczy w stresujących sytuacjach, których jest w książce całkiem sporo. Tak, Parker zdecydowanie nie ma łatwego życia, a przy tym ona sama nie jest osobą łatwą we współżyciu. To twarda i do bólu szczera dziewczyna, nie dającą nikomu drugiej szansy. Jest przy tym trochę egocentryczna i przyzwyczajona do specjalnego traktowania przez otaczające ją osoby, z czego chyba nie do końca zdaje sobie sprawę. A jej chorobliwa wręcz skłonność do gruntownego analizowania wszystkiego i wszystkich, sprawia, że jest nieufna i cyniczna. Jednak kiedy w końcu poznaje prawdziwy powód podłego postępku swojego byłego chłopaka, przekonuje się, że nie wszystkie rzeczy są takimi, za jakie je uważała. Odkrycie to wywoła niemałą burzę w jej wnętrzu i sprawi, że pękną wszystkie tamy, jakie zdążyła wznieść przez te lata.
W trakcie lektury czytelnik będzie miał okazję towarzyszyć Parker w jej życiu szkolnym, poznać jej przyjaciół, a także śledzić karierę sportową. Zobaczy także jak radzi sobie w obcym towarzystwie lub na nieznanym sobie terenie. A na zakończenie przekona się, że pomimo swojej ślepoty i trudnego charakteru, Parker Grant jest zwykłą dziewczyną, która tak jak pozostałe osoby w jej wieku potrzebuje zrozumienia i bliskości oraz poczucia bezpieczeństwa i stabilizacji.
„Do zobaczenia nigdy” jest książką, na poznaniu której niejeden nawet dorosły czytelnik mógłby sporo skorzystać. Mnie osobiście urzekła opisana w niej historia, która pomimo swojej „zwyczajności” jest fascynująca i bardzo pouczająca. Ta miejscami wzruszająca i niezwykle szczera opowieść o dorastaniu, sile przyjaźni i poczuciu straty to absolutny „must have” dla miłośników tego gatunku i moim zdaniem jeden z kandydatów na „Książkę Roku 2017” w kategorii „literatura młodzieżowa”.
Natalia Neisser
Oceny
Książka na półkach
- 839
- 630
- 127
- 25
- 20
- 15
- 13
- 10
- 10
- 10
Opinia
Tekst pochodzi z bloga www.claudiaaareads.blogspot.com - zapraszam serdecznie do obserwowania i komentowania :)
Polowałam na tę książkę już od dłuższego czasu. Miała swoją premierę w maju, wtedy też wielu moich znajomych blogerów dostało ją do recenzji. Raz po raz ktoś wrzucał na bloga jej recenzję i tylko utwierdzał mnie w przekonaniu, że nie jest to zwykła młodzieżówka, że kryje w sobie coś więcej. W końcu w sierpniu udało mi się ją przeczytać, w dodatku w tak cudownym miejscu jak Bieszczady, co możecie zauważyć na zdjęciach :) I powiem Wam, że nie zawiodła moich zbieranych przez wiele miesięcy oczekiwań :)
Główną bohaterką książki jest niewidoma nastolatka - Parker Grand. Dziewczyna straciła wzrok w wieku sześciu lat w wypadku samochodowym, który spowodowała jej pijana matka. Kobieta nie przeżyła, lecz zostawiła po sobie okaleczoną córkę, którą od tej pory zajął się ojciec. To on nauczył Parker, jak prowadzić normalne życie bez wzroku, jak sobie radzić w codziennych sytuacjach, w późniejszych latach nawet z nią biegał i gotował. Dziewczyna, w momencie w którym ją poznajemy, radzi sobie doskonale, niewiele jest sytuacji, w których potrzebuje pomocy innych osób.
Pewnego dnia, po powrocie z codziennego biegania, znajduje jednak swojego ojca martwego. Dowiaduje się też, że prawdopodobnie popełnił samobójstwo. Parker nie potrafi w to uwierzyć, myśli, że znała ojca doskonale. Jednak wychodzi na jaw, że mężczyzna brał wiele leków na różne choroby, m.in. na depresję, o czym również jego córka nie wiedziała. To burzy całą wiarę dziewczyny w to, że znała tego człowieka.
Ta sytuacja skłania Parker do wspomnień sprzed nieco ponad dwóch lat. Wtedy również zawiodła się na kimś, kogo kochała. Tym kimś jest Scott, jej ówczesny chłopak i wcześniejszy wieloletni najlepszy przyjaciel. Myślała, że skoczyłby za nią w ogień i ona zrobiłaby dla niego to samo. Był jej powiernikiem, opiekunem, kimś bardzo bliskim. Gdy oboje zaczęli wchodzić w okres dojrzewania, ich przyjaźń samoistnie ewoluowała w głębsze uczucie i powoli przerodziła się w związek. Para nie mogła się sobą nacieszyć, nawet w czasie przerw w szkole chowali się w pustych klasach, żeby się całować. No wiecie, pierwsza miłość :) Pech chciał, że Scott, podpuszczony przez kolegów, którzy nie chcieli uwierzyć w przemianę jego przyjaźni z Parker, powiedział im, gdzie czasami się ukrywają. Myślał, że zajrzą do sali przez okno, a później dadzą mu spokój. Jednak oni ukrywali się w klasie, a w pewnym momencie postanowili się ujawnić. Parker strasznie spanikowała i uciekła, a od tego czasu nigdy więcej nie zamieniła ze Scottem słowa, ponieważ myślała, że wszystko zostało ukartowane. Nie pozwoliła mu nic wyjaśnić, zaczęła spędzać czas z innymi przyjaciółmi, a jego wykreśliła ze swojego życiorysu.
Po kilku latach ich losy ponownie się splatają... Kiedy jedno z liceów w mieście zostaje zlikwidowane, Scott trafia do klasy Parker. Czy dawna para będzie potrafiła odbudować relacje? Czy nieugięta i samowystarczalna Parker pozwoli w końcu dawnemu przyjacielowi opowiedzieć jego wersję wydarzeń? I czy to cokolwiek zmieni? Jak śmierć ukochanego ojca i jego tajemnice wpłyną na charakter dziewczyny? Czy nadal będzie trzymała się sztywno stworzonych przez siebie zasad czy może jednak... pozwoli życiu je zweryfikować?
"Do zobaczenia nigdy" to wspaniała i niezwykle życiowa książka. Przede wszystkim uczy nas, że osoby niewidome bardzo często widzą o wiele więcej od nas, widzących. Idealnym przykładem tego jest kącik, który Parker stworzyła w swojej szkole - kącik zwierzeń, do którego każdy mógł przyjść zasięgnąć jej obiektywnej opinii. Mogła mówić to, co uważała za słuszne, nie będąc zaślepianą przez milion innych bodźców czy skrępowaną wyrazem twarzy zainteresowanego. Potrafiła wysłuchać czyjegoś problemu i skupić uwagę tylko na nim.
Książka jednak nie skupia się tylko na tym, jak niektórzy niewidomi dobrze radzą sobie w codziennym życiu, choć niewątpliwie Parker jest tego wspaniałym przykładem. Ona pokazuje również, że pod tą zaradnością, hardością, twardością charakteru skrywa się bardzo wrażliwe "ja". Te osoby mają nie tylko ciężej "fizycznie" w życiu, można je również o wiele łatwiej oszukać, zranić. Parker już raz została tak zraniona. Jej sposobem na ucieczkę od tego wydarzenia było całkowite odcięcie się i stworzenie kolejnej zasady - NIGDY nie wybaczaj temu, kto cię oszukał, ponieważ zrobi to ponownie. I teoretycznie było łatwo. Teoretycznie po śmierci ojca też dała sobie radę. Teoretycznie nie płakała przez osiemdziesiąt parę dni. Ale to, co na zewnątrz, a to, co w środku, to dwie różne bajki. I nie ma różnicy, czy dotyczy to niepełnosprawnych, czy ludzi o "całkowitej sprawności". Każdy z nas coś ukrywa, każdy czegoś się boi, każdy kiedyś został (lub zostanie) tak bardzo zraniony, że aż wszystko rozrywa się od środka. Weźcie to pod uwagę. Łatwo jest oceniać po pozorach, ciężej zastanowić się, DLACZEGO ten ktoś zachowuje się tak, a nie inaczej, dlaczego jest taki trudny.
Tekst pochodzi z bloga www.claudiaaareads.blogspot.com - zapraszam serdecznie do obserwowania i komentowania :)
więcej Pokaż mimo toPolowałam na tę książkę już od dłuższego czasu. Miała swoją premierę w maju, wtedy też wielu moich znajomych blogerów dostało ją do recenzji. Raz po raz ktoś wrzucał na bloga jej recenzję i tylko utwierdzał mnie w przekonaniu, że nie jest to zwykła młodzieżówka,...