Parker ma 16 lat, a już kilka życiowych dramatów za sobą. Straciła matkę w wypadku samochodowym, wskutek którego sama dziewczyna utraciła wzrok. Kilka lat później zmarł również jej ojciec (nie wiadomo, czy celowo przedawkował tabletki nasenne, czy był to jednak nieszczęśliwy zbieg okoliczności),a Parker trafiła pod opiekę wujostwa. Do tego jeszcze dojdzie spotkanie z chłopakiem, z którym przez wiele lat łączyła ją bliska przyjaźń, a potem miłość, a który naruszył jedną z nienaruszalnych Reguł, przez co dziewczyna całkowicie zerwała z nim kontakt.

Parker będzie musiała zrewidować swoje podejście do życia, do ludzi wokół, ale przede wszystkim - do samej siebie i do własnych, często tłumionych emocji. Przekona się, jak łatwo jest kogoś źle osądzić, źle interpretować czyjeś zachowanie. Jak łatwo się wobec kogoś pomylić...

To historia typowo młodzieżowa, dlatego początkowo nie mogłam się w jej treść wkręcić. Przyznam też, że kreacja głównej bohaterki nieco mnie irytowała, jakoś nie mogłam jej polubić. Dopiero mniej więcej w połowie, kiedy zaczęły się wyjaśniać pewne historie z przeszłości Parker, opowieść mnie wciągnęła.

No i zdecydowanym plusem, jak dla mnie, jest fakt, że ta historia nie ma nic wspólnego z ckliwymi historiami miłosnymi (czego się trochę na początku obawiałam).

Parker ma 16 lat, a już kilka życiowych dramatów za sobą. Straciła matkę w wypadku samochodowym, wskutek którego sama dziewczyna utraciła wzrok. Kilka lat później zmarł również jej ojciec (nie wiadomo, czy celowo przedawkował tabletki nasenne, czy był to jednak nieszczęśliwy zbieg okoliczności),a Parker trafiła pod opiekę wujostwa. Do tego jeszcze dojdzie spotkanie z...

Według mnie ta książka mimo iż należy do literatury młodzieżowej , jest bardzo dobra i ważna .
Główna bohaterka traci tatę , a do tego parę lat wcześniej straciła wzrok w wypadku , w którym zginęła jej mama . Na szczęście Parker ma wspaniałych przyjaciół , którzy zawsze są przy niej i , na których pomoc w życiu codziennym zawsze może liczyć . Na szczególną uwagę zasługuje Sarah , z którą przyjaźni się odkąd pamięta oraz Molly , która zostaje w nowym roku szkolnym jej przewodniczką w szkole i przyszłą przyjaciółką .
Parker pomimo trudnych przeżyć i swojej niepełnosprawność stara się być jak najbardziej niezależna od przyjaciół i wziąść się w garść pomimo iż w środku sobie nie radzi . Stara się nie okazywać jak bardzo przeżywa stratę taty i nie okazywać emocji takich jak strach oraz nie płakać publicznie . W końcu zaczyna rozumieć , że jej przyjaciele zawsze ją wysłuchałają i okazywanie uczuć nie jest czymś złym .
Parker nie jest też bohaterką , która mimo oczywistych trudności jakie niesie za sobą bycie niewidomą , nie jest damą którą trzeba ciągle ratować . Pokazuje , że może sobie radzić na codzień choćby licząc kroki dzielące ją od danego punktu oraz przez zbieranie informacji na temat otaczającego ją świata .
W książce pojawia się też na prawdę dobry wątek romantyczny , choć główna bohaterka ma złamane serce . Scott , bo tak nazywa się jej były chłopak , wciąż ją kocha i chce ją chronić przed światem zewnętrznym za wszelką cenę . Również wciąż ją kocha , a Parker choć przed samą sobą nie chce się do tego przyznać odwzajemnia te uczucia . Tu trzeba zaznaczyć , że oni rozmawiają o swoich uczuciach , a nie unikają się w nieskończoność jak większość bohaterów książek młodzieżowych . Jest to relacja według mnie bardzo urocza i można było ją bardziej rozwinąć , choć książka kończy się tak , że można sobie dopowiedzieć szczęśliwe dla nich zakończenie .
Podsumowując jest to książka na prawdę dobra i warta przeczytania .

Według mnie ta książka mimo iż należy do literatury młodzieżowej , jest bardzo dobra i ważna .
Główna bohaterka traci tatę , a do tego parę lat wcześniej straciła wzrok w wypadku , w którym zginęła jej mama . Na szczęście Parker ma wspaniałych przyjaciół , którzy zawsze są przy niej i , na których pomoc w życiu codziennym zawsze może liczyć . Na szczególną uwagę zasługuje...

Zawsze lubiłam czytać książki o ludziach poszkodowanych przez los, może dlatego, że ten frajer mnie też trochę uszkodził. Dlatego też zdecydowałam się poznać historię Parker, niewidomej dziewczyny, która wcale nie przypadła mi do gustu. Debiutujący Lindstorm chce w swojej książce pokazać problemy osób niewidomych. Dlatego też pokazuje, że Parker to zwykła nastolatka, która ma przyjaciół i pasję, którą jest bieganie. Nie ma za to swojej rodziny, bo matka zginęła w wypadku, a ojciec się zabił. Z Parker mieszka ciotka ze swoją rodziną. I jest jeszcze Scott, były chłopak, którego Parker nienawidzi, ale okazuje się, że jeszcze go kocha. Na stronach tej książki widzimy, jak wygląda codzienność Parker, jak biega, jak się uczy, jak spędza wolny czas i... Jak oszukuje samą siebie tworząc reguły, które bardzo utrudniają jej życie... W końcu dochodzi jednak do wniosku, że te wszystkie ustalenia są bez sensu i postanawia zdać się na los... Jest to książka ciekawa, bo porusza bardzo ważny temat. Temat niepełnosprawności. W dwudziestym pierwszym wieku widać ją wszędzie. Więc może czas zmienić swoje nastawienie i zacząć traktować osoby niepełnosprawne jako... Równorzędnych partnerów do życia? Temat ciekawy, ale jego wcielenie w książkę trochę nudne.

Zawsze lubiłam czytać książki o ludziach poszkodowanych przez los, może dlatego, że ten frajer mnie też trochę uszkodził. Dlatego też zdecydowałam się poznać historię Parker, niewidomej dziewczyny, która wcale nie przypadła mi do gustu. Debiutujący Lindstorm chce w swojej książce pokazać problemy osób niewidomych. Dlatego też pokazuje, że Parker to zwykła nastolatka, która...

Jeśli ciekawi was życie osoby niewidomej, to świetnie została przedstawiona właśnie w powieści "Do zobaczenia nigdy". Ale nie jest to główny problem tej powieści. Jest to raczej tło czy może lepiej nazwać to codziennością dla Parker, głównej bohaterki. Akcja raczej skupia się na tym czy można wybaczyć coś co było niewybaczalne? I odnosi się to do byłego chłopaka Parker. Czy będzie w stanie mu wybaczyć by znów byli przyjaciółmi? Czyli wątek jak na typową powieść młodzieżową przystało

Jeśli ciekawi was życie osoby niewidomej, to świetnie została przedstawiona właśnie w powieści "Do zobaczenia nigdy". Ale nie jest to główny problem tej powieści. Jest to raczej tło czy może lepiej nazwać to codziennością dla Parker, głównej bohaterki. Akcja raczej skupia się na tym czy można wybaczyć coś co było niewybaczalne? I odnosi się to do byłego chłopaka Parker. Czy...

Książkę "Do zobaczenia nigdy" Erica Lindstroma
jakiś czas temu poleciła mi znajoma 12-latka.
Wypożyczyłam ją z biblioteki na czas urlopu,
ale zostawiłam ją na sam koniec wyjazdu.
Trochę się bałam tej lektury,
bo blurb na tylnej okładce mówi:
"Parker Grand jest niewidoma.
Straciła mamę w wypadku samochodowym, jej tata popełnił samobójstwo,
a Scott – były chłopak – zawiódł zaufanie. To całkiem sporo jak na jedną nastolatkę.
Parker stara się być twardą dziewczyną. Kiedy nie biega swoją ulubioną trasą biegową,
zajmuje się udzielaniem porad życiowych przyjaciołom ze szkoły. Robi wszystko, żeby nie płakać,
ale nie może już dłużej udawać, że nic złego się nie stało. A kiedy w końcu zrozumie, co tak naprawdę
przytrafiło się jej ojcu i dlaczego Scott tak się wobec niej zachował, odkryje, że nie wszystkie rzeczy
są takie, jakimi się wydają…"

Dziś twierdzę, że to jedna z lepszych książek,
które przeczytałam w tym roku.
Mądra, szczera, bezpośrednia, wartościowa.
Wciąga, nie moralizuje, zastanawia.
Polecam wszystkim nastolatkom!



Parker nie ma w życiu lekko.

Ma 16 lat, od dziewięciu jest niewidoma.
Straciła wzrok przez nieodpowiedzialność matki.
Matka straciła życie, Parker straciła matkę.

Najlepszego przyjaciela Scotta straciła 2,5 roku temu.
Zerwała z nim kontakt po tym, gdy jego koledzy podglądali ich całujących się.
Nie pozwoliła mu na przeprosiny, ani tłumaczenia. Straciła do niego zaufanie.

Jakby tego było mało, 3 miesiące temu straciła ojca.
Nie jest pewne, czy to był wypadek, czy samobójstwo.
Parker straciła wsparcie i poczucie bezpieczeństwa.
Za każdy dzień bez płaczu, przyznaje sobie gwiazdki.
Nie płakała ani razu...

Parker biega. Tak, jest niewidoma i biega.
To ważna część jej życia! Biegania nauczył ją ojciec.
Czy wystartuje w paraolimpiadzie?

Razem ze swoją przyjaciółką od dość dawna codziennie rano
udziela porad życiowych koleżankom ze szkoły.
Jest bystra i bezpośrednia. Łatwo rozszyfrowuje ludzi.
A może raczej łatwo ich szufladkuje? Zbyt łatwo?
Może źle ich ocenia? Może się myli?
Może zbyt skupiona jest na sobie?
Wcześniej była pewna. Teraz ma wątpliwości.


To książka właśnie o wątpliwościach i pozorach.
Ale też o przyjaźni, trosce, odpowiedzialności, szczerości.
O odkrywaniu siebie, innych, wartości rozmów i drugiej szansie.
Świetnie napisana! Bez pouczania, bez roztkliwiania się.

Bardzo, bardzo polecam!


https://bajdocja.blogspot.com/2021/07/do-zobaczenia-nigdy.html

Książkę "Do zobaczenia nigdy" Erica Lindstroma
jakiś czas temu poleciła mi znajoma 12-latka.
Wypożyczyłam ją z biblioteki na czas urlopu,
ale zostawiłam ją na sam koniec wyjazdu.
Trochę się bałam tej lektury,
bo blurb na tylnej okładce mówi:
"Parker Grand jest niewidoma.
Straciła mamę w wypadku samochodowym, jej tata popełnił samobójstwo,
a Scott – były chłopak –...

To bardziej książka dla nastolatków, ale skoro już trafiła w moje ręce i zaczęłam, to przeczytałam ją. Taka w sam raz na jeden raz ;)

To bardziej książka dla nastolatków, ale skoro już trafiła w moje ręce i zaczęłam, to przeczytałam ją. Taka w sam raz na jeden raz ;)

Wzruszająca książka opowiadająca o niewidomej nastolatce. Opracowanie dla każdego niezależnie od wieku.

Zasada numer 1: nie traktuj jej inaczej tylko dlatego, że jest niewidoma.
Zasada numer 2: jeśli ją oszukasz, nie będzie drugiej szansy.

Główna bohaterka jest niewidoma. Mama dziewczyny zginęła w wypadku samochodowym, a ojciec popełnił samobójstwo. Dziewczyna nie ma łatwego życia. Na szczęcie ma pasję, która daje jej dużo radości. Pasją tą jest bieganie. Mimo, że dziewczyna nie widzi w tym sporcie daje sobie świetnie radę.

Wzruszająca książka opowiadająca o niewidomej nastolatce. Opracowanie dla każdego niezależnie od wieku.

Zasada numer 1: nie traktuj jej inaczej tylko dlatego, że jest niewidoma.
Zasada numer 2: jeśli ją oszukasz, nie będzie drugiej szansy.

Główna bohaterka jest niewidoma. Mama dziewczyny zginęła w wypadku samochodowym, a ojciec popełnił samobójstwo. Dziewczyna nie ma...

Parker Grant jest niewidoma. Straciła mamę w wypadku samochodowym, jej tata popełnił samobójstwo, a Scott-były chłopak - zawiódł zaufanie. To całkiem sporo jak na jedną nastolatkę.
Parker stara się być twardą dziewczyną. Kiedy nie biega swoją ulubioną trasą, zajmuje się udzielaniem porad życiowych przyjaciołom ze szkoły. Robi wszystko, żeby nie płakać, ale nie może dłużej udawać, że nic złego się nie stało. A kiedy w końcu rozumie, co tak naprawdę przytrafiło się jej ojcu i dlaczego Scott tak się wobec niej zachował, odkryje, że nie wszystkie rzeczy są takie, jakimi się wydają...

Myślałam, że główny temat to będzie niewidomość dziewczyny, ale książka zaskoczyła mnie pozytywnie. Książkę czyta się szybko i się przez nią płynie.

Niestety nie do końca wiadomo co się stało z ojcem głównej bohaterki widać też lekkie niedociągnięcia. Dialogi między koleżankami Parker i nią są czasami nudne.

Polecam książkę, bo przeważają dobre strony.

Parker Grant jest niewidoma. Straciła mamę w wypadku samochodowym, jej tata popełnił samobójstwo, a Scott-były chłopak - zawiódł zaufanie. To całkiem sporo jak na jedną nastolatkę.
Parker stara się być twardą dziewczyną. Kiedy nie biega swoją ulubioną trasą, zajmuje się udzielaniem porad życiowych przyjaciołom ze szkoły. Robi wszystko, żeby nie płakać, ale nie może dłużej...

Jest to historia młodej dziewczyny o imieniu Parker, która straciła wzrok. Razem z nią zagłębiamy się w jej życie, oglądamy świat z jej perspektywy i uświadamiamy sobie, jak tak naprawdę wygląda życie osób niewidomych. To poruszająca powieść młodzieżowa, z którą warto się zapoznać.

Jest to historia młodej dziewczyny o imieniu Parker, która straciła wzrok. Razem z nią zagłębiamy się w jej życie, oglądamy świat z jej perspektywy i uświadamiamy sobie, jak tak naprawdę wygląda życie osób niewidomych. To poruszająca powieść młodzieżowa, z którą warto się zapoznać.

Parker Grand lubi biegać, to pomaga jej rozładować stres. Lubi sport, wolność. Nie przejmuje się wyglądem i kolorem ubrań, maja być wygodne. Ma też dwie proste zasady w życiu - nie lubi być traktowana ulgowo i nie daje drugiej szansy, gdy ktoś ją oszuka. Jak na nastolatkę wydaje się prosta i nieskomplikowana. Ale czy tak jest do końca?
Z każdą stroną dowiadujemy się o niej więcej. Dziewczyna jest niewidoma. Straciła mamę i wzrok w wypadku samochodowym. Jej tata, który ją wspierał i zaszczepił w niej miłość do biegania popełnił samobójstwo. A były chłopak okłamał ją. To sporo doświadczeń jak na szesnastolatkę.
W wyniku swej niepełnosprawności Parker inaczej postrzega otaczający ją świat, ma inne wartości niż jej rówieśnicy. Jest szczera, cyniczna i nieufna wobec obcych. Sporo czasu poświęca na analizowanie zachowań innych osób.
Gdy poznaje prawdziwy powód zachowania Scotta wszystko w niej pęka, emocje się kotłują, a mury odgradzające od świata kruszą się.

Książka skierowana jest do nastolatków, ale każdy znajdzie w niej uniwersalne wartości. Mnie zachwyciła. A to z dwóch powodów - niepełnosprawności bohaterki oraz jej zasad. Właściwie mogę to zawrzeć w jednym powodzie - jesteśmy podobne - uparte dziewczyny z zasadami. Robimy wszystko, żeby nie płakać. Chcemy być twarde.
Historia jest szczera, emocjonalna, mocna. Porusza tematy niepełnosprawności, żałoby, ale także tolerancji, przyjaźni. To publikacja wielowymiarowa. To debiut literackim, który oceniam jako książkę ważną i wartą przeczytania. Czekam na kolejne dzieła Autora.

https://pani-z-biblio.blogspot.com/2020/07/do-zobaczenia-nigdy-eric-lindstrom.html

Parker Grand lubi biegać, to pomaga jej rozładować stres. Lubi sport, wolność. Nie przejmuje się wyglądem i kolorem ubrań, maja być wygodne. Ma też dwie proste zasady w życiu - nie lubi być traktowana ulgowo i nie daje drugiej szansy, gdy ktoś ją oszuka. Jak na nastolatkę wydaje się prosta i nieskomplikowana. Ale czy tak jest do końca?
Z każdą stroną dowiadujemy się o niej...