Pech chciał, że najpierw obejrzałam serial, a w trakcie dowiedziałam się, że był on nakręcony na podstawie książki. Wiadomo-są pewne rozbieżności, ale tak to już bywa. Jeżeli chodzi o samą książkę (czytając starałam się zapomnieć o wszystkim, co już widziałam w serialu-ciężko było) to urzekła mnie od pierwszej do ostatniej strony. Pierwszy raz spotkałam tytuł, który porusza temat samobójstwa w taki (ciekawy) sposób. Sam pomysł kaset-jak dla mnie-jest genialny. W ten sposób dowiadujemy się co główna bohaterka myśli, co (a raczej kto) skłoniło ją do takiej decyzji. Cóż... Być może wiele osób nie zgodzi się ze mną, ale nie uznaję Hannah za osobę przewrażliwioną albo egoistkę. Naprawdę, starałam się postawić na jej miejscu i próbowałam wyobrazić sobie, co ja bym myślała w takiej sytuacji. Oczywiście, nie wiem jaką decyzję sama bym podjęła. Hannah nie miała żadnego wsparcia ani ze strony szkoły, ani ze strony rodziców. Książka pana Asher'a ukazuje okrucieństwo młodzieży. Głowna bohaterka należała do osób wrażliwszych i to nie jest powodem aby potępiać ją oraz jej decyzję (wszyscy jesteśmy wrażliwi, niektórym wydaje się, że widzą wyjście z każdej sytuacji, ale zastanówmy się, czy w danych okolicznościach wszystkie rozwiązania są możliwe).

Pech chciał, że najpierw obejrzałam serial, a w trakcie dowiedziałam się, że był on nakręcony na podstawie książki. Wiadomo-są pewne rozbieżności, ale tak to już bywa. Jeżeli chodzi o samą książkę (czytając starałam się zapomnieć o wszystkim, co już widziałam w serialu-ciężko było) to urzekła mnie od pierwszej do ostatniej strony. Pierwszy raz spotkałam tytuł, który porusza...