Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Inna wersja "Kobiety w pociągu". Kobieta chorująca na agorafobię skrupulatnie obserwuje swoich sąsiadów, gdyż w ogóle nie wychodzi z domu i poza podglądaniem, piciem alkoholu i oglądaniem czarno-białych filmów, nie robi nic innego . Niestety, przez swoje hobby staje się świadkiem strasznego wydarzenia. Później okazuje się, że właściwie wszystko co widziała nie jest prawdą.
Chwilami bohaterka jest irytująca... Może i nie sama Anna, ale całe zamieszanie wokół niej.
Książka ma ogromny plus, bo porusza temat zaburzeń psychicznych, który wciąż nie jest rozumiany przez większość.

Inna wersja "Kobiety w pociągu". Kobieta chorująca na agorafobię skrupulatnie obserwuje swoich sąsiadów, gdyż w ogóle nie wychodzi z domu i poza podglądaniem, piciem alkoholu i oglądaniem czarno-białych filmów, nie robi nic innego . Niestety, przez swoje hobby staje się świadkiem strasznego wydarzenia. Później okazuje się, że właściwie wszystko co widziała nie jest prawdą....

Jak dla mnie - najgorsza książka z całej trylogii. Pewnie autorka chciała zaskakiwać czytelnika "zwrotami" akcji, ale bardziej to przypomniało jakiś polski serial.
Bohaterowie wracają po 15 latach. Sofia ma dziecko - zbuntowaną nastolatkę, która jest baaaardzo wyzwolona. Główna bohaterka niestety nie wie kto jest jej ojcem - czy Benjamin, którego jest żoną, czy Franz posiadający własne dzieci. Franz przypomina sobie o Sofii i znowu zaczyna ją nękać... Może niedosłownie, bo w sumie to chce jej pomóc i przeprosić za swoje czyny. Niestety, w pewnym momencie wygląda to na wyścig, kto bardziej zrobi na złość tej drugiej osobie...
Rozumiem - zemsta zemstą, niektórych rzeczy nie można wybaczyć, ale czasem historia stawała się niesamowicie absurdalna i zamiast współczucia wzbudzała we mnie rozbawienie i znużenie.

Jak dla mnie - najgorsza książka z całej trylogii. Pewnie autorka chciała zaskakiwać czytelnika "zwrotami" akcji, ale bardziej to przypomniało jakiś polski serial.
Bohaterowie wracają po 15 latach. Sofia ma dziecko - zbuntowaną nastolatkę, która jest baaaardzo wyzwolona. Główna bohaterka niestety nie wie kto jest jej ojcem - czy Benjamin, którego jest żoną, czy Franz...

Po przeczytaniu tej pozycji, stwierdzam że napis na okładce: " szwedzki bestseller fenomenem na skalę Millennium" jest lekkim przesadzeniem ( a nawet profanacją)...
Książka nie jest najgorsza. Ciekawość podsyca świadomość, że pomysł na jej napisanie autorka zaczerpnęła z własnych doświadczeń.
Otóż, mamy glówną bohaterkę Sofię, znajdującą się na pewnego rodzaju życiowym zakręcie. Los chciał, że natrafiła ona na Franza Oswalda - czarującego, intrygującego właścicela dworu na niewielkiej wyspie, który okazuje się przywódcą sekty. Mężczyzna miesza wszystkim w głowach. Podstępem zwabia ludzi, którzy nie mogą od niego odejść z wielu powodów.
Bohaterowie mogą wydawać się trochę irytujący przez swoje dziwne zachowania i sposób myślenia, ale autorka wyjaśnia na początku, że jest to normalne w różnego rodzaju sektach (należy o tym pamiętać, żeby zbyt wcześnie nie zrezygnować z lektury :)).
"Sekta z wyspy mgieł" jest dobra... Ale nie porównałabym jej do "Millennium" ( chyba, że chodzi o inny cykl...).

Po przeczytaniu tej pozycji, stwierdzam że napis na okładce: " szwedzki bestseller fenomenem na skalę Millennium" jest lekkim przesadzeniem ( a nawet profanacją)...
Książka nie jest najgorsza. Ciekawość podsyca świadomość, że pomysł na jej napisanie autorka zaczerpnęła z własnych doświadczeń.
Otóż, mamy glówną bohaterkę Sofię, znajdującą się na pewnego rodzaju życiowym...