Po ponad dwóch latach wegetacji postanowiłem wrócić do świata Koła Czasu. Zmusiła mnie głównie myśl, że nie będę rozpoczynał nowego cyklu mając nieskończony taki klasyk.

Cały dzień przypominałem sobie poprzednie części, bohaterów, świat i sytuację, w której go zostawiłem i… wróciłem! Czy było warto?

Sądzę że tak. Mimo że wiem, iż jestem w najgorszym momencie sagi. Na palcach jednej ręki można wymienić ważne momenty albo kluczowe sytuacje. Coś jednak sprawia, że do koła czasu chce się wracać. Jest jak ulubiony obiad. Trzeba spróbować raz na jakiś czas, nie można tłuc tego samego pod rząd, bo ostatecznie człowiekowi zbrzydnie i go nie dokończy.

Nie będę pisał jakie to były sytuacje, każdy sam musi je odkryć, ale sadzę że pomocne w opinii o sadze będzie to, że po przeczytaniu IX tomu od razu zabrałem się za X. I nawet już teraz wiem, że po nim będzie czas na przerwę, oby już nie tak długą jak wcześniej. W końcu od 11 tomu saga zbiera bardzo wysokie noty, a dalszy los bohaterów przejmuje Sanderson. Sądzę, że warto przymknąć oko i wytrwać!

Po ponad dwóch latach wegetacji postanowiłem wrócić do świata Koła Czasu. Zmusiła mnie głównie myśl, że nie będę rozpoczynał nowego cyklu mając nieskończony taki klasyk.

Cały dzień przypominałem sobie poprzednie części, bohaterów, świat i sytuację, w której go zostawiłem i… wróciłem! Czy było warto?

Sądzę że tak. Mimo że wiem, iż jestem w najgorszym momencie sagi. Na...