Stankiewicza poznałem już jako filozofa i publicystę (polecam jego bloga "Myślnik Stankiewicza", doskonały :)),teraz zaś jako poetę i jestem z tego spotkania z tym aspektem jego działalności bardzo zadowolony. O jego twórczości poetyckiej dowiedziałem się niejako przypadkiem, zdziwiło mnie że takową uprawia, i uznałem, że muszę się z nią czym prędzej zapoznać. Było warto - to poezja zanurzona we współczesności, będąca jej odbiciem i przetworzeniem przez wnikliwy, wrażliwy umysł. Mimo, iż część nie przemówiła do mnie, są wiersze bardzo dobre, jak "*** [kiedyś]", "Na Times Square", "Wizyta w muzeum" czy "Syzyfowa praca", ale też wiersze jak dla mnie po prostu doskonałe, przez które przebija błysk geniuszu czyli "Teoria poznania. Półserio", "Na wielki ocean południowy", "Dedykacja od dawno niewidzianej", "Starość zjadaczki chleba" czy "*** [przetrzyj palcem]". To poezja, która dotyka codzienności-współczesności w wrażliwy, refleksyjny sposób, lokuje ją w szerszym, momentami niemal kosmicznym kontekście, a do tego pozostaje skromna, niepretensjonalna, może nawet stoicka jak sam autor :) Stankiewicz potrafi mówić pięknie i prosto o rzeczach właśnie na takie traktowanie zasługujących: miłości, rodzinie czy marzeniach. To liryka, która się wyróżnia, bez wątpienia warta poznania. Mam nadzieję, że z czasem będzie trafiać do coraz szerszego grona odbiorców, bo na to zasługuje.

Stankiewicza poznałem już jako filozofa i publicystę (polecam jego bloga "Myślnik Stankiewicza", doskonały :)),teraz zaś jako poetę i jestem z tego spotkania z tym aspektem jego działalności bardzo zadowolony. O jego twórczości poetyckiej dowiedziałem się niejako przypadkiem, zdziwiło mnie że takową uprawia, i uznałem, że muszę się z nią czym prędzej zapoznać. Było warto -...