''Annie, każda historia ma swoje tempo. [...] Nie można wyrzucić z siebie wszystkiego przy pierwszym podejściu.''

Dwie kobiety. Dwie różne historie. A jednak mają tak dużo wspólnego.

Jest rok 1972. Pru po śmierci swojego, niedoszłego, narzeczonego podejmuję pracę w dalekiej Anglii, w nadziei, że czas i odległość pomoże uleczyć jej pustkę po stracie. Zostaje opiekunką ekscentrycznej bogatej staruszki, jednak nie ma pojęcia kim tak naprawdę jest podopieczna. Pewnego wieczora Win, pisarz pragnący stworzyć biografię Pani Spencer, wtargnie na posesję i nie dość, że zszokuje Pru celem przyjazdu do Grange to jeszcze rozkocha w sobie dziewczynę na zabój.Win twierdzi, iż staruszka jest zaginioną Gladys Spencer-Churchill, księżną Marlborough. Rzekoma księżna mimo, że zaprzecza tej wersji to zgadza się na napisanie swojej biografii. Win mieszkając w domu staruszki coraz bardziej utwierdza się w przekonaniu, że ma do czynienia z księżną. Wraz z Pru odkrywa nowe pomieszczenia, rzeczy świadczące o szlacheckim pochodzeniu Pani Spencer.

Trzydzieści lat później Annie Haley zaręcza się z młodym amerykańskim żołnierzem. Wkrótce Eric zostaje wysłany na wojnę do Afganistanu. Tymczasem matka Annie pod pretekstem sprzedaży nieruchomości zabiera córkę do Anglii. Dla dziewczyny będzie to doskonała okazja, by odpowiedzieć sobie na pytanie kim jest jej ojciec. W noc przed wyjazdem Annie znajduje, w biurze matki, biografię księżnej Marlborough. Zaczytuje się w niej bez opamiętania i pochłania ją nowa historia. Coś nie daje jej spokoju. Zaczyna węszyć. Kiedy wybiera się do baru z powodu ciągłej nieobecności matki poznaje Gusa. Sześćdziesięcioletni mężczyzna opowiada jej nieco o książce, księżnej i autorze. Ku zdziwieniu Annie bardzo dużo wie na temat życia Pru, Wina i Pani Spencer. Dzięki nowo poznanemu znajomemu Annie odkrywa nowe fakty. Czy uda jej się rozwiązać zagadkę?

Nigdy wcześniej nie spotkałam się z twórczością tej autorki. Pierwsze wrażenie jak najbardziej na plus. Na początku zniechęciłam się do książki ze względu na ilość stron. To do mnie nie podobne, ale bałam się, że nie podołam. Jednak grubo się myliłam. Powieść napisana jest lekkim językiem. Szybko i sprawnie się ją czyta. Jest pełna zagwozdek i tajemnic. Z czasem każdy uważny czytelnik zacznie dostrzegać powiązania tych dwóch historii.

Autorka opowiada całą historię naprzemiennie. Raz z perspektywy Annie, a raz z puntu widzenia Pru. Ten podział wyróżnia książkę. Co prawda nie jedna jest tak napisana, ale jestem pewna, że każdy molik książkowy zapamięta ten szczegół.

Historia tak mnie wciągnęła, że zapomniałam o rzeczywistości. I jestem przekonana, że niejednego z was tak zaczaruje.

''Annie, każda historia ma swoje tempo. [...] Nie można wyrzucić z siebie wszystkiego przy pierwszym podejściu.''

Dwie kobiety. Dwie różne historie. A jednak mają tak dużo wspólnego.

Jest rok 1972. Pru po śmierci swojego, niedoszłego, narzeczonego podejmuję pracę w dalekiej Anglii, w nadziei, że czas i odległość pomoże uleczyć jej pustkę po stracie. Zostaje opiekunką...