Dziewczyny kresowe
Niezwykłe świadectwo kobiet poddanych politycznym represjom tylko za to, że były Polkami.
Książka zawiera wspomnienia i świadectwa kobiet wywodzących się z Kresów II Rzeczpospolitej. Ich los był typowy dla dziewcząt polskich z tych terenów.
Po zajęciu Kresów przez Sowietów, jedne zostały deportowane do Kazachstanu, inne na Sybir wraz ze swymi matkami czy dziadkami. Ich ojcowie, w większości oficerowie Wojska Polskiego, dostojnicy państwowi, urzędnicy bądź policjanci, aresztowani wcześniej, już przebywali w obozach, z których zwykle nie wracali.
Unikatowy charakter mają wspomnienia Reginy Szablowskiej-Lutyńskiej. W wieku 11 lat została ona wraz z matka i dziadkami zesłana do północnego Kazachstanu. Będąc tam, prowadziła pamiętnik, zapisując w nim codziennie, w punktach, najważniejsze wydarzenia każdego dnia. To jedyne tego typu zapiski sporządzone przez polskie dziecko, zesłane na dalekie stepy. Dlatego też relacje Reginy Szablowskiej-Lutyńskiej, choć subiektywne, mają bezcenną wartość dokumentalną.
Niemniej ważne dla poznania i zrozumienia losów Polaków na Wschodzie są świadectwa tych Polek z Kresów, które z wyroku historii lub wyboru rodziców pozostały na zawsze w Rosji, na Ukrainie, w Kazachstanie lub w Mołdawii. Nigdy nie przestały być Polkami, a ich ostoją pozostał Kościół Katolicki. W jego obronie walczyły.
W książce znalazły się relacje Janiny Górskiej ‒ żywej legendy Polonii w Bielcach, Ludmiły Walewicz ‒ działaczki polskiej z Gagauzji (Mołdawia),Antoniny Biełołus z Mohylowa Podolskiego (Ukraina),Marii Jasińskiej z Tambowa (Rosja),Zofii Sobczak z Żanaszaru (Kazachstan) i Mirosławy Jefimowej z Władywostoku (Rosja).
Oto kresowe dziewczyny, którym w trudnych czasach przyszło zdać egzamin z życia. I zdały go celująco.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 46
- 45
- 7
- 4
- 2
- 1
- 1
- 1
- 1
- 1
OPINIE i DYSKUSJE
Bardzo dobra książka, opowiadająca o trudnej historii Polski, wywózkach na wschód, utracie domów, woli przeżycia. Wszystko z punktu widzenia kobiet. Pierwsza opowieść, najdłuższa do tej pory nie może mi z głowy wyjść :)
Bardzo cenię książki Pana Koprowskiego, rzetelnie opowiadające o tym co było. Mam wrażenie, że jest tak samo "zafiksowany" na punkcie kresów wschodnich jak ja, z tą różnicą, że On ma wiedzę a ja... czytam ;) ,
Bardzo dobra książka, opowiadająca o trudnej historii Polski, wywózkach na wschód, utracie domów, woli przeżycia. Wszystko z punktu widzenia kobiet. Pierwsza opowieść, najdłuższa do tej pory nie może mi z głowy wyjść :)
więcej Pokaż mimo toBardzo cenię książki Pana Koprowskiego, rzetelnie opowiadające o tym co było. Mam wrażenie, że jest tak samo "zafiksowany" na punkcie kresów wschodnich jak...
Tom zawiera wspomnienia – świadectwa kobiet, które jako dzieci zostały zesłane ze swoimi rodzinami do Kazachstanu. Pierwszą osobą, która opisuje losy swojej rodziny jest Regina Szablowska-Lutyńska. Wspomina okres przedwojenny w Mizoczu, wywózkę, życie codzienne w Kazachstanie, pracę w kołchozie, kombinacie szwalniczym i zarządzie domów kolejowych. Wspomina też święta na obczyźnie: „Zasiedliśmy do Wigilii i mimo tej nędzy spędziliśmy ją w uroczystym nastroju. Dzieliliśmy się prawdziwym opłatkiem, który dotarł w którymś liście. Było sporo wspomnień, trochę łez i jak zwykle pojawiła się nadzieja, że to być może ostatnie Boże Narodzenie na zesłaniu”. Opisuje też powrót do Polski i dwukrotne wyjazdy do Mizocza. Z kolei pochodząca z Białokrynicy koło Krzemieńca Danuta Trylska-Siekańska wspomina o harcerskich doświadczeniach rodziców, rozwoju szkolnictwa w Krzemieńcu i codziennym życiu przed wywózką do Kazachstanu. Dalej opowiada o próbach przetrwania podczas zsyłki, działalności religijnej babci i długotrwającym, lecz szczęśliwym powrocie do Polski. Wspomina o rodzinnym kultywowaniu pamięci o Kresach. Kolejna bohaterka opowieści – Stefania Dyluś w początkowym okresie zsyłki uniknęła ciężkiej pracy dzięki enkawudziście, który odmłodził ja o 4 lata, ponieważ był pijany i uznał ją za podrostka nienadającego się do pracy przy wyrębie lasów. Dzięki temu rozpoczęła pracę w kuchni i mogła wyżywić siebie i mamę. Dalej wspomina o pracy przy budowie linii kolejowej Magnitogorsk-Karaganda, starania o możliwość powrotu do Polski oraz emocje związane z wizytą na Wileńszczyźnie po wielu latach. Kolejną relację przedstawia Janina Całko, która najpierw przeżyła czas tzw. Wielkiego Głodu na Żytomierszczyźnie, a później była świadkiem krwawych wydarzeń w 1943 r. na Wołyniu i szczęśliwie ocalała uciekając stamtąd. Natomiast Weronika Aleksandrowna Jełancewa jako córka „wraga narada” po wojnie została skierowana do pracy w Magadanie, określanego przez nią „bramą piekieł”. Regina Staniławowna Stańko również była córką „wraga narada”. Po aresztowaniu ojca, znalazła się z matka i bratem w Tomsku. Duży fragment jej wspomnień dotyczy praktyk religijnych. Z kolei Mirosława Jefimowa wspomina swoje studia i pracę w azjatyckiej części ZSRR, działalność naukową, religijną, promowanie kultury polskiej. Dwie ostatnie opowieści również ukazują walkę rodzin, zwłaszcza kobiet w obronie Kościoła katolickiego i zachowania niezależności światopoglądowej. Ich bohaterkami są jest Janina Górska (żywa ikona mołdawskiej Polonii) oraz siostra Urszula Biełołus..
Tom zawiera wspomnienia – świadectwa kobiet, które jako dzieci zostały zesłane ze swoimi rodzinami do Kazachstanu. Pierwszą osobą, która opisuje losy swojej rodziny jest Regina Szablowska-Lutyńska. Wspomina okres przedwojenny w Mizoczu, wywózkę, życie codzienne w Kazachstanie, pracę w kołchozie, kombinacie szwalniczym i zarządzie domów kolejowych. Wspomina też święta na...
więcej Pokaż mimo toCo do tej książki mam mieszane uczucia, ponieważ wg mnie powinny być w niej zawarte jedynie dwie pierwsze historie. Reszta dotyczy historii Kościoła na zesłaniu, a nie życia ludzi tam będących.
Co do tej książki mam mieszane uczucia, ponieważ wg mnie powinny być w niej zawarte jedynie dwie pierwsze historie. Reszta dotyczy historii Kościoła na zesłaniu, a nie życia ludzi tam będących.
Pokaż mimo toBardzo ciekawa książka wspomnieniowa. Tym razem wspomnienia dziewczyn, które w pierwszych dniach wojny zostały wywiezione w głąb ZSRR. Straszne przeżycia, bardzo mroźne zimy, śmierć najbliższych to przeżycia, które stały się dla nich traumą, ale i czymś co dawało im silną wolę na przeżycie i nadzieję na powrót do Polski.
Bardzo ciekawa książka wspomnieniowa. Tym razem wspomnienia dziewczyn, które w pierwszych dniach wojny zostały wywiezione w głąb ZSRR. Straszne przeżycia, bardzo mroźne zimy, śmierć najbliższych to przeżycia, które stały się dla nich traumą, ale i czymś co dawało im silną wolę na przeżycie i nadzieję na powrót do Polski.
Pokaż mimo to