Któż nie zna tajemniczego, zamaskowanego rozbójnika w czerni, który dzielnie ratuje uciśnionych, fenomenalnie włada szpadą oraz pędzi jak strzała na swym oddanym rumaku?
Tak, to señor Zorro! 😀
Opowieść ta jest pełna akcji, pościgów i pojedynków. Jest również wątek miłosny, albowiem nasz główny bohater zakochuje się w jednej ze szlachcianek- Lolitcie. Ta opowieść jest również mocno “przegadana”😬 ale i tak dobrze mi się ją czytało. Autor używa charakterystycznego na tamte czasy słownictwa, zwrotów, które mi się podobały. Warto było poznać pierwowzór literacki😉 Cały czas miałam przed oczami tego Zorro z mojego ulubionego serialu z 1957 roku, którego oglądałam w każdą niedzielę po bajkach Walta Disneya będąc małą… „dziewoją” 😅
Ciekawa lektura, na kilka wieczorów.
Polecam i oceniam 7/10.

Któż nie zna tajemniczego, zamaskowanego rozbójnika w czerni, który dzielnie ratuje uciśnionych, fenomenalnie włada szpadą oraz pędzi jak strzała na swym oddanym rumaku?
Tak, to señor Zorro! 😀
Opowieść ta jest pełna akcji, pościgów i pojedynków. Jest również wątek miłosny, albowiem nasz główny bohater zakochuje się w jednej ze szlachcianek- Lolitcie. Ta opowieść jest...

Sięgając po książkę, miałam przed oczami serial Disneya oraz filmy z Banderasem i Tyrone Powerem. I... chyba oczekiwania były wyższe niż to, co dostałam. Przyjemnie się ją czyta, są zawijasy fabularne, nieco humoru i romansu, akcji. Jednak nie nazwałabym tego dziełem najwyższych lotów. Warto przeczytać, ale potem odbić sobie na fanfikach.

Sięgając po książkę, miałam przed oczami serial Disneya oraz filmy z Banderasem i Tyrone Powerem. I... chyba oczekiwania były wyższe niż to, co dostałam. Przyjemnie się ją czyta, są zawijasy fabularne, nieco humoru i romansu, akcji. Jednak nie nazwałabym tego dziełem najwyższych lotów. Warto przeczytać, ale potem odbić sobie na fanfikach.

Miły powrót do przygód bohatera mojego dzieciństwa. Co prawda z twórczością McCulleya miała styczność po raz pierwszy, co nie zmienia faktu, że przypomniałam sobie kilka ważnych postaci, które towarzyszyły bądź przeszkadzały Zorro w jego poczynaniach. Ogółem książka wypada nieźle jako przygodówka. Pojawiają się wątki polityczne, ale nieco zepchnięte na tło, na pierwszym planie mamy szpadę, dzikie galopady i walki z bezprawiem w różnych postaciach. Autor nie pozbawił historię wątku komicznego - relacja Lolity i Diega nie raz wywoływała u mnie śmiech. Jest parę karykatur i wyraźny podział na dobrych i złych, ale ego rodzaju historie mają swój urok i jak najbardziej warto do nich wracać.

Miły powrót do przygód bohatera mojego dzieciństwa. Co prawda z twórczością McCulleya miała styczność po raz pierwszy, co nie zmienia faktu, że przypomniałam sobie kilka ważnych postaci, które towarzyszyły bądź przeszkadzały Zorro w jego poczynaniach. Ogółem książka wypada nieźle jako przygodówka. Pojawiają się wątki polityczne, ale nieco zepchnięte na tło, na pierwszym...

Tak, jak bardzo kocham Zorro, to równie mocno nienawidzę wybranki jego serca. Do tej pory nie potrafię pojąć, co on w niej dostrzegł pod tą całą pychą, samouwielbieniem i żałosnymi tekstami o rzekomej miłości. Nie wierzę, że było tam jakieś uczucie. Po prostu nie.
A co do samej książki z pominięciem beznadziejnego, w moim odczuciu, wątku miłosnego to praktycznie niewiele zostaje, gdyż akcja głównie skupia się na tym. Na bardzo duży plus oceniam postać don Diego i jego mistrzowski kamuflaż, Zorro jak zawsze niesamowity w akcji, reszta też daje radę (oprócz wspomnianej wyżej panienki). Ogólnie polecam, bo to niezła przygodówka. Szczególnie dla wielbicieli postaci Zorro :)

Tak, jak bardzo kocham Zorro, to równie mocno nienawidzę wybranki jego serca. Do tej pory nie potrafię pojąć, co on w niej dostrzegł pod tą całą pychą, samouwielbieniem i żałosnymi tekstami o rzekomej miłości. Nie wierzę, że było tam jakieś uczucie. Po prostu nie.
A co do samej książki z pominięciem beznadziejnego, w moim odczuciu, wątku miłosnego to praktycznie niewiele...

Kocham Zorra chyba od zawsze. Przede wszystkim tego disneyowskiego. Dlatego odkrycie książki, na podstawie której powstał mój ukochany serial dzieciństwa było dla mnie sporym szokiem. Kicz do sześcianu w stylu brazylijskich telenowel, tyle że krótsze i ma mniej wątków. Ale w końcu to powieść groszowa.

Kocham Zorra chyba od zawsze. Przede wszystkim tego disneyowskiego. Dlatego odkrycie książki, na podstawie której powstał mój ukochany serial dzieciństwa było dla mnie sporym szokiem. Kicz do sześcianu w stylu brazylijskich telenowel, tyle że krótsze i ma mniej wątków. Ale w końcu to powieść groszowa.

Kocham tę książkę. Jest stosunkowo krótka, lecz mimo to czyta się ją łatwo i przyjemnie. Zamaskowany jeździec, pomagający słabym i uciśnionym... taki hiszpański Robin Hood. Zabawna, barwnie opisująca podniosłe czyny naszego dzielnego awanturnika. I do tego zakazana, a jednocześnie czysta miłość, przedstawiona w romantyczny, niezwykły sposób. Polecam :)

Kocham tę książkę. Jest stosunkowo krótka, lecz mimo to czyta się ją łatwo i przyjemnie. Zamaskowany jeździec, pomagający słabym i uciśnionym... taki hiszpański Robin Hood. Zabawna, barwnie opisująca podniosłe czyny naszego dzielnego awanturnika. I do tego zakazana, a jednocześnie czysta miłość, przedstawiona w romantyczny, niezwykły sposób. Polecam :)

No po prostu bajka... tak mnie wciągnęła i tak zgłupiałam że nie wiedziałam (pomimo oglądania serialu) czy ten kto jest zorro nim jest... bajka po prostu i romans :D flirty itp :D

No po prostu bajka... tak mnie wciągnęła i tak zgłupiałam że nie wiedziałam (pomimo oglądania serialu) czy ten kto jest zorro nim jest... bajka po prostu i romans :D flirty itp :D