Powieść Katharine McGee to fascynująca wizja przyszłości, oddalonej od nas o sto lat. Centralnym punktem Manhattanu jest Wieża, wysoka na tysiąc pięter, która pozornie jest naprawdę idealnym miejscem do życia... Życia nowoczesnego, luksusowego, pełnego udogodnień, o jakich nam się nawet nie śni. Jednak jak się okazuje, to miejsce wcale nie jest takie idealne i sielankowe - zwłaszcza na niższych piętrach... A i ci najbogatsi, sięgający najwyżej, mają tak samo dużo problemów i tajemnic jak inni - a może nawet więcej? A ich tajemnice, gdy zostaną ujawnione, mogą być dla nich nie tylko bolesne, ale też bardzo niebezpieczne.

"Tysiąc pięter" ma kilku głównych bohaterów i jest to według mnie bardzo udany zabieg. Wiemy też od początku, że ich historia skończy się tragedią (prolog naprawdę robi piorunujące wrażenie), ale nie wiemy - dla kogo... Z każdym kolejnym rozdziałem jest coraz bardziej dramatycznie, a sekrety piętrzą się tak samo jak kłamstwa i lęk... I nawet miłość nie jest lekiem na wszystko.

Mimo zalet tej książki, mam trochę mieszane uczucia. Nie jestem tak zachwycona, jak tego oczekiwałam. Postaci są wykreowane wspaniale, są bardzo różnorodne, budzą negatywne lub pozytywne uczucia. Pomysł na przedstawienie świata również jest znakomity i wykonany bez zarzutu. A jednak - zabrakło mi emocji. Największe napięcie zapewnił mi właśnie prolog i zakończenie, natomiast wszystko to, co pomiędzy, czytało mi się dość obojętnie.

Zawiodło mnie również samo zakończenie - jeśli nie będzie kontynuacji, to jest ono naprawdę niesatysfakcjonujące. Wiemy, co się wydarzyło, ale co dalej??? Mam nadzieję, że autorka odpowie nam na to pytanie.

Powieść Katharine McGee to fascynująca wizja przyszłości, oddalonej od nas o sto lat. Centralnym punktem Manhattanu jest Wieża, wysoka na tysiąc pięter, która pozornie jest naprawdę idealnym miejscem do życia... Życia nowoczesnego, luksusowego, pełnego udogodnień, o jakich nam się nawet nie śni. Jednak jak się okazuje, to miejsce wcale nie jest takie idealne i sielankowe -...