To już jest koniec, nie ma już nic - aż chce się zanucić. Oto finał historii Fedry nó Delaunay de Montreve, anguissete, Wybranki Kusziela ze szkarłatną plamką w oku, najsłynniejszej kurtyzany w Terre D`Ange. Finał szalony, pełen niebezpieczeństw, drogi i walki, orientalności i tajemnic, uśmiechu i wzruszenia. Dobry, bardzo dobry finał, który spiął wszystkie wątki poprzednich dwóch tomów, zaserwował mi emocjonalny roller coaster, i cudownie pokazał wizję świata równoległego, w którym kochaj, jak wola twoja! I na błogosławionego Eluę, ależ kocham! Choć nie pozbawiona brutalności, to jednak zachwyca subtelnością i łagodnością....

Chcecie poznać całość mojej opini? Zapraszam!

https://kaginbooks.blogspot.com/2024/03/212024-241-jacqueline-carey-wcielenie.html

To już jest koniec, nie ma już nic - aż chce się zanucić. Oto finał historii Fedry nó Delaunay de Montreve, anguissete, Wybranki Kusziela ze szkarłatną plamką w oku, najsłynniejszej kurtyzany w Terre D`Ange. Finał szalony, pełen niebezpieczeństw, drogi i walki, orientalności i tajemnic, uśmiechu i wzruszenia. Dobry, bardzo dobry finał, który spiął wszystkie wątki...

Bardzo udany finał, dobrze napisany, zgrabnie łączący oba tomy, choć nadal nie tak odważny, jak tom pierwszy. Niemniej, czytało się przyjemnie i dobrze ten cykl wspominam.

Bardzo udany finał, dobrze napisany, zgrabnie łączący oba tomy, choć nadal nie tak odważny, jak tom pierwszy. Niemniej, czytało się przyjemnie i dobrze ten cykl wspominam.

To trzecia część trylogii, nie zawodzi jednak oczekiwań. Mamy tu emocje, miłość i nienawiść, polityczne intrygi, zwroty akcji, mroczną magię, egzotyczne podróże, elegancko podane elementy erotyczne, nie pozbawione przy tym ostrzejszych akcentów. Przede wszystkim otrzymujemy jednak spójną i przemyślaną w różnych szczegółach wizję alternatywnego świata, który w pewnej chwili poszedł odrobinę innymi, ale jednak rozpoznawalnymi dla nas, tu obecnych, ścieżkami. Autorka kreśli szeroką panoramę obrazu politycznego, obyczajów, kultury, religii, filozofii, a także historii swego fascynującego świata. Na podstawie różnych, rozrzucanych tu i ówdzie wskazówek (ich odszukiwanie stanowi dodatkową przyjemność podczas lektury),wnioskować można, iż nastał w nim mniej więcej XIII w. Centrum polityczne, a przede wszystkim kulturalne, stanowi tamtejszy odpowiednik Francji, wizja Autorki sięga jednak szeroko, od Anglii, przez Hiszpanię, Włochy, Dalmację, Kretę, po Egipt, Bliski Wschód, Kaukaz i Środkową Afrykę (dokąd prowadzi bohaterów),a nawet po Indie i Chiny (o których wspomina). Można tylko żałować, iż wyjątkowo ograniczony okazuje się horyzont północno-wschodni tej wizji, obejmując tylko ziemie plemion germańskich (zwanych Skaldami),przedstawionych zresztą jako uosobienie barbarzyństwa (ale z perspektywami na przyszłość). Co dalej, czyli co Autorka mogłaby zaproponować dla ziem i ludów słowiańskich – nie wiadomo.
Ten szeroki i wyjątkowo przemyślany obraz alternatywnego świata to główny walor powieści. Zdarzają się wprawdzie pewne potknięcia, np. bohaterowie spożywają potrawę przyprawioną papryką (str. 506),sprowadzoną przecież do Starego Świata przez Kolumba – o Ameryce nic w powieści nie słychać, to jednak drobiazgi. Za plus należy też uznać rozbudowaną i pogłębioną kreację głównych postaci. Mogą one niekiedy irytować, wypadają jednak spójnie i wiarygodnie. Do tego wysmakowany, elegancki język.
Jedyna, moim zdaniem, uwaga dotyczyć może zbytniej rozwlekłości niektórych partii powieści, np. szczegółowych opisów przemieszczania się bohaterów. W trakcie pokonywania kolejnych etapów ich podróży zazwyczaj niewiele się dzieje, a dla współczesnego czytelnika walor egzotyki tych eskapad wydaje się nieco przebrzmiały.
Zasadniczo całą trylogię można szczerze polecić wszystkim miłośnikom fantasy i nie tylko im.

To trzecia część trylogii, nie zawodzi jednak oczekiwań. Mamy tu emocje, miłość i nienawiść, polityczne intrygi, zwroty akcji, mroczną magię, egzotyczne podróże, elegancko podane elementy erotyczne, nie pozbawione przy tym ostrzejszych akcentów. Przede wszystkim otrzymujemy jednak spójną i przemyślaną w różnych szczegółach wizję alternatywnego świata, który w pewnej chwili...

Bardzo fajna i interesująca seria pobudzająca wyobraźnie, dużo akcji. lekko się czyta. Polecam

Bardzo fajna i interesująca seria pobudzająca wyobraźnie, dużo akcji. lekko się czyta. Polecam

Przepiękne zwieńczenie trylogii o przeklętej przez Kusziela kurtyzanie. Akcja toczy się dziesięć lat po wydarzeniach z drugiego tomu. Fedra się trochę zmienia, pozostali bohaterowie też, ale nadal nie można ich nie lubić. Joscelina wręcz uwielbiam. W ostatniej części, podobnie jak w pierwszych dwóch tomach obecny jest na pierwszym planie motyw drogi - Fedra udaje się w egzotyczne, ale i dzikie i niebezpieczne tereny afrykańskie. Ważniejsza jest chyba jednak podróż w wymiarze... osobistym, zarówno jej jak i Joscelina. Autorka pisze równie pięknym i poetyckim językiem jak w poprzednich częściach składając po raz kolejny hołd miłości, ale oprócz niej również przyjaźni, mądrości, pięknu. Pokazuje niesamowite poświęcenie i nie raz wywołuje wzruszenie w czytelniku...

Przepiękne zwieńczenie trylogii o przeklętej przez Kusziela kurtyzanie. Akcja toczy się dziesięć lat po wydarzeniach z drugiego tomu. Fedra się trochę zmienia, pozostali bohaterowie też, ale nadal nie można ich nie lubić. Joscelina wręcz uwielbiam. W ostatniej części, podobnie jak w pierwszych dwóch tomach obecny jest na pierwszym planie motyw drogi - Fedra udaje się w...

Doskonałe zwieńczenie trylogii. Aż żal mi się było rozstawać z bohaterami, aż łezka w oku się kręci. Wniknęłam w ten cały świat całą sobą. Po prostu cudo.
Tym razem Fedra chce uwolnić swego przyjaciela Hiacynta od Klątwy Pana Cieśniny, czy jej się uda? W tej części mamy więcej fantastyki, dużo zaskakujących zwrotów akcji. Wcale mi się nie dłużyła lektura. Fedra to osoba silna i odważna. Wielokrotnie wystawiała na próbę miłość Joscelina. Ale na szczęście z trudami i z tej próby wyszli zwycięsko. Kocham całą trylogię, po prostu kocham. :)

Doskonałe zwieńczenie trylogii. Aż żal mi się było rozstawać z bohaterami, aż łezka w oku się kręci. Wniknęłam w ten cały świat całą sobą. Po prostu cudo.
Tym razem Fedra chce uwolnić swego przyjaciela Hiacynta od Klątwy Pana Cieśniny, czy jej się uda? W tej części mamy więcej fantastyki, dużo zaskakujących zwrotów akcji. Wcale mi się nie dłużyła lektura. Fedra to osoba...

Coraz ciekawiej... :)

Coraz ciekawiej... :)

Książka jest godnym zakończeniem wspaniałej trylogii, jednak czegoś jej brakuje - jakiegoś "pazura", który był tak wyraźny w części II. Mimo to kawałek porządnej fantasy, na której czytanie można stracić pół nocy :)

Książka jest godnym zakończeniem wspaniałej trylogii, jednak czegoś jej brakuje - jakiegoś "pazura", który był tak wyraźny w części II. Mimo to kawałek porządnej fantasy, na której czytanie można stracić pół nocy :)

Lepsza od części 2, słabsza o 1. Znowu sporo podróżowania, polityki za to mniej. Autorka chciała uderzyć w mrok i w miejscami jej to wyszło. W zasadzie to mógłby być koniec i byłoby w sumie całkiem nieźle.

Lepsza od części 2, słabsza o 1. Znowu sporo podróżowania, polityki za to mniej. Autorka chciała uderzyć w mrok i w miejscami jej to wyszło. W zasadzie to mógłby być koniec i byłoby w sumie całkiem nieźle.

"Panie mój, Kuszielu…"

Przepadłam w wir akcji już od samego początku. To są niezwykłe słowa, zwłaszcza, kiedy patrzy się na moje zmagania z pierwszym i drugim tomem. Dzięki "Wcieleniu Kusziela" mogłam myśleć tylko o tym, co będzie dalej, jeśli tylko na sekundę odłożyłam książkę.
Ta część rani moje serce, więzi myśli.
Nie żałuję ani jednej minuty spędzonej na lekturze.

"Panie mój, Kuszielu…"

Przepadłam w wir akcji już od samego początku. To są niezwykłe słowa, zwłaszcza, kiedy patrzy się na moje zmagania z pierwszym i drugim tomem. Dzięki "Wcieleniu Kusziela" mogłam myśleć tylko o tym, co będzie dalej, jeśli tylko na sekundę odłożyłam książkę.
Ta część rani moje serce, więzi myśli.
Nie żałuję ani jednej minuty spędzonej na...