Powieść obyczajowa Jonathana Coe, to brytyjski bildungsroman, w którym grupa uczniów wkracza w dorosłość w latach siedemdziesiątych, gdy nie było faksów, telefonów komórkowych, a telewizja oferowała zaledwie trzy kanały. Młodzi bohaterowie uczęszczają do szkoły w bezbarwnym, przemysłowym Birmingham, nękanym kryzysem ekonomicznym. Towarzyszymy im w kształtowaniu się postaw, wyrabianiu poglądów, widzimy ich redagujących szkolną gazetkę, zakładających zespół muzyczny. Poznajemy świat, gdzie tożsamość jest określana przez muzykę, której się słucha. Najpopularniejsi wykonawcy to Uriah Heep, Black Sabath, Eric Clapton, nadchodzi jednak era muzyki punk. Autor nie skąpi nam szkolnych żartów, wygłupów, komicznych sytuacji. Lata młodości są tu jednak naznaczone konfrontacją z brutalną, bezlitosną rzeczywistością, naznaczoną terrorem IRA. Jednocześnie poprzez losy rodziców uczniów wnikamy w pełną napięcia i niepokoju atmosferę kryzysu lat siedemdziesiątych. Wielki przemysł brytyjski zaczyna przegrywać w konkurencji z nowymi potęgami. W miejscowej fabryce Leylanda toczy się walka o rząd dusz - o serca robotników zabiegają zarówno pracodawcy, jak i silne związki zawodowe. Do waśni na tle narodowym zaczynają podburzać brytyjscy faszyści. Powieść Jonathana Coe to żywy, pulsujący obraz lat siedemdziesiątych, w którym wątki osobiste, obyczajowe, społeczne i polityczne splatają się w całość.