Tomás Eloy Martínez

Z kobietami po prostu tak jest (...) Wszystko, co przeżyły, pozostaje w nich na zawsze.

Z kobietami po prostu tak jest (...) Wszystko, co przeżyły, pozostaje w nich na zawsze.

Niektóre zdania trwają, nie można ich zostawić bez odpowiedzi. Ktoś coś mówi i to coś nas zmienia, nawet jeśli tego nie chcemy.

Niektóre zdania trwają, nie można ich zostawić bez odpowiedzi. Ktoś coś mówi i to coś nas zmienia, nawet jeśli tego nie chcemy.

Camargo sięga po teleskop i patrzy, jak ona przesuwa językiem po cienkiej strużce krwi. Rana musi być zatem świeża, ale zdziwienie w oczach kobiety najwyraźniej pochodzi z jakiegoś momentu w przeszłości. Może to dawne skaleczenie, które nagle się odnowiło. Z kobietami po prostu tak jest, Camargo dobrze o tym wie. Wszystko, co przeżyły, pozostaje w nich na zawsze. Przenoszą z miejsca na miejsce to, co im się zdarzyło, i kiedy zbiera się tego za dużo, nagle coś się odsłania i nie są w stanie temu zaradzić. Czasami to jakieś ubranie albo perfum, kiedy indziej rana, jak ta na ustach kobiety z naprzeciwka.

Camargo sięga po teleskop i patrzy, jak ona przesuwa językiem po cienkiej strużce krwi. Rana musi być zatem świeża, ale zdziwienie w oczach ...