Kolejna część historii komisarza Wistinga, w której rozwiązuje śledztwo z przeszłości.

Kolejna część historii komisarza Wistinga, w której rozwiązuje śledztwo z przeszłości.

Trochę inna część, bo oparta na zdarzeniach dziejących się na starcie kariery Wistinga - czasem widzę, że jest określana jako prequel, ale wydaje mi się, że zaczynanie od niej nie jest dobrym pomysłem. Dla mnie było przyjemnością poznać młodego Williama

Trochę inna część, bo oparta na zdarzeniach dziejących się na starcie kariery Wistinga - czasem widzę, że jest określana jako prequel, ale wydaje mi się, że zaczynanie od niej nie jest dobrym pomysłem. Dla mnie było przyjemnością poznać młodego Williama

„Gdy mrok zapada” to 11 tom z serii o Williamie Wistingu. Jednak znacznie się różniący. Główny bohater zabiera nas w przeszłość do roku 1983. Widzimy początki młodego Wistinga w pracy policjanta. Jest niedługo po ślubie, na świat dopiero co przyszły bliźniaki Line i Thomas. Już od początku widać, że Line jest ciekawa świata. W końcu została dziennikarką. ;)

Dochodzi do napadu, jednak sprawę przejmują doświadczeni śledczy. Natomiast Wisting przypadkiem trafia na zabytkowe auto, które rozpocznie jego śledztwo, moim zdaniem jeszcze bardziej ciekawe dla czytelnika. Wisting zaczynał od samego dołu, jednak patrolowanie ulic od początku mu nie wystarczało. Marzył o zostaniu śledczym. Ta pierwsza sprawa będzie niesamowitym doświadczeniem dla komisarza. Już wtedy było widać niesamowitą intuicję i inteligencję Wistinga.

Powieść jeszcze bardziej przekonuje mnie do tego jak fantastycznym pisarzem kryminałów jest Jorn Lier Horst. Mistrz detali, szczegółowego śledztwa i przede wszystkim autentyczności fabuły. Nawet w takiej sprawie jak ta, czytelnik wierzy, że to się mogło wydarzyć naprawdę. Autor stworzył bohatera prawdziwego, bez żadnych demonów, nałogów, odchyleń. Zwykłego gościa, z którym każdy z nas może się identyfikować. Jestem ogromnym miłośnikiem serii, dlatego mam nadzieję, że William Wisting długo nie pójdzie na emeryturę.

„Gdy mrok zapada” to 11 tom z serii o Williamie Wistingu. Jednak znacznie się różniący. Główny bohater zabiera nas w przeszłość do roku 1983. Widzimy początki młodego Wistinga w pracy policjanta. Jest niedługo po ślubie, na świat dopiero co przyszły bliźniaki Line i Thomas. Już od początku widać, że Line jest ciekawa świata. W końcu została dziennikarką. ;)

Dochodzi do...

Ma cos w sobie ta ksiazka, przyciaga i zatrzymuje, polecam.

Ma cos w sobie ta ksiazka, przyciaga i zatrzymuje, polecam.

Wisting otrzymuje tajemniczą kopertę. Uśmiecha się pod nosem i cofa wspomnieniami do roku '83, kiedy to stawia swoje pierwsze kroki w policji. Dzięki jego uporowi i nieszablonowemu myśleniu udaje się wówczas rozwiązać łącznie trzy tajemnice. Z roku 1925, 1973 i współczesną z 1983 :) Dzięki swojej determinacji i błyskotliwości dostaje propozycje pracy w "kryminalnych". Jednak do uzyskania pełnego obrazu sprawy z 1925 roku brakuje jednego elementu. Puzzel wskakuje na miejsce po kolejnych 33 latach - odpowiedź przychodzi w tajemniczej kopercie...

Wisting otrzymuje tajemniczą kopertę. Uśmiecha się pod nosem i cofa wspomnieniami do roku '83, kiedy to stawia swoje pierwsze kroki w policji. Dzięki jego uporowi i nieszablonowemu myśleniu udaje się wówczas rozwiązać łącznie trzy tajemnice. Z roku 1925, 1973 i współczesną z 1983 :) Dzięki swojej determinacji i błyskotliwości dostaje propozycje pracy w "kryminalnych"....

Do skandynawsich kryminałów podchodziłem wiele razy, czytając różnych autorów i niestety żadna z książek nie przypadła mi do gustu. Po prostu się zawiodłem. Dopiero po wyporzyczeniu Ślepego Tropu Horst'a stwierdziłem że to jest to, to jest to czego oczekuję od kryminałów. Książka a w zasadzie seria o Wistingu oddaje wszystko co zawiera praca detektywa kryminalnego, bez żadnej ściemy, ( którą niestety wiele autorów opisuje) Horst opisuje to jak to wygląda, jak wyglądają wszystkie procedury prowadzenia takiego śledźtwa, jakie są relacje pomiędzy policją a dziennikarzami.; prasą, kolegami z policji, jak wyglądają patrole, przesłuchania świadków, lub podejrzanych. Kryminały Horsta są po prostu rzetelne.
Pozatym jakie ksiażki mogą być dobre albo bardzo dobre w tej tematyce jeśli nie wyjdą spod pióra byłego policjanta i szefa wydziału śledczego.

Do skandynawsich kryminałów podchodziłem wiele razy, czytając różnych autorów i niestety żadna z książek nie przypadła mi do gustu. Po prostu się zawiodłem. Dopiero po wyporzyczeniu Ślepego Tropu Horst'a stwierdziłem że to jest to, to jest to czego oczekuję od kryminałów. Książka a w zasadzie seria o Wistingu oddaje wszystko co zawiera praca detektywa kryminalnego, bez...

Lubicie skandynawską literaturę? Ja uwielbiam ten klimat, dreszczyk emocji i nietuzinkową fabułę. Otrzymałam w prezencie książkę norweskiego autora, o którego istnieniu nawet nie wiedziałam. A żeby było ciekawie to jest to 11 tom serii. Na szczęście tę książkę można czytać bez znajomości poprzednich części.

"Ślady zawsze gdzieś tam są. Ale potrzebne jest dobre oko, by je dostrzec. Na każde śledztwo składają się drobne elementy. Trzeba naprawdę mieć głowę na karku, żeby zauważyć powiązanie między tym, co dla przeciętnego człowieka zdaje się nie mieć sensu".

Głośny napad na bank spędza policji sen z powiek. Młody i ambitny policjant William Wisting chciałby pomóc, ale nie ma tutaj za dużo do powiedzenia. Jego koledzy są bardziej doświadczeni i to oni przejmują śledztwo. Razem z przyjacielem Rupertem natrafiają na inne przestępstwo. Tutaj zaczyna się robić bardzo ciekawie. Chodzi o niewyjaśnioną sprawę sprzed lat. W starej, opuszczonej stodole stoi zabytkowy samochód. Dziury w karoserii świadczą o tym, że został ostrzelany. Co stało się z kierowcą? William rozpoczyna prywatne śledztwo. Żeby odkryć prawdę, musi cofnąć się sześćdziesiąt lat wstecz. Powrót do przeszłości okaże się bardziej skomplikowany, niż myślał. Tajemnice i zmowa milczenia nie ułatwią mu zadania. William ma szansę się wykazać i zdobyć uznanie w oczach kolegów i przełożonych. Ta sprawa to dla niego wyzwanie. Co odkryje?

"Pewne rzeczy zostają niewyjaśnione i trzeba się z tym pogodzić"

Zanim Horst został pisarzem, pracował jako szef wydziału śledczego Okręgu Policji. Jego wiedzę i doświadczenie czuć w tej książce. Precyzyjnie opisane przestępstwa i praca policji. Tak może pisać tylko ktoś taki, kto się na tym zna. Mamy tutaj nordic noir na najwyższym poziomie. Dodatkowy atut, który lubię w książkach to gdy przeszłość splata się z teraźniejszością. Nie ma tutaj zbędnych opisów. Książkę czyta się bardzo szybko. Lektura na jedno popołudnie.

Polecam!

Ada dzięki za świetną lekturę.

Lubicie skandynawską literaturę? Ja uwielbiam ten klimat, dreszczyk emocji i nietuzinkową fabułę. Otrzymałam w prezencie książkę norweskiego autora, o którego istnieniu nawet nie wiedziałam. A żeby było ciekawie to jest to 11 tom serii. Na szczęście tę książkę można czytać bez znajomości poprzednich części.

"Ślady zawsze gdzieś tam są. Ale potrzebne jest dobre oko, by je...

Taki typowy kryminał. Może nawet lepszy, niż przeciętny.

Taki typowy kryminał. Może nawet lepszy, niż przeciętny.

Ciekawie było poczytać o młodym Wistingu. Śledztwo też mi się podobało - bardzo trudno było połączyć te wszystkie tropy.
Nie jest to może najlepszy tom serii, 7 * daję trochę awansem, za to że na końcu nie trzeba było ratować Line :)

Ciekawie było poczytać o młodym Wistingu. Śledztwo też mi się podobało - bardzo trudno było połączyć te wszystkie tropy.
Nie jest to może najlepszy tom serii, 7 * daję trochę awansem, za to że na końcu nie trzeba było ratować Line :)

opowieść w książce dość ciekawa, da się przeczytać. akcja dzieje się dość wolno

opowieść w książce dość ciekawa, da się przeczytać. akcja dzieje się dość wolno