Będąc pod silnym wpływem książki, nie jestem zdolna do napisania sensownej opinii, co może tylko udowodnić iż jest to tekst tak dogłębnie poruszający, że wyczyścił mój umysł doszczętnie ze słów, które mogłyby opisać uczucia towarzyszące podczas czytania.

"Miłość w czasach zarazy" nie jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością fenomenalnego Marqueza. Po przeczytaniu wspaniałych "Stu lat samotności", nieco mniej udanego podejścia do "Złej godziny" powyższa pozycja utwierdza mnie jedynie w przekonaniu, że Gabriel Garcia Marquez jest geniuszem. Przyporządkował sobie słowo i czyni z nim nieprawdopodobne cuda. W sposób niezwykły opisuje rzeczy zwykłe, nadając im zupełnie nowy wygląd. Nieważne o czym tak naprawdę pisze, z każdego słowa wyciska wszystko to, co najlepsze, a dobór wyrazów jest tak niesamowicie trafny, przemyślany, a jednocześnie naturalny dla Marqueza, że czytanie sprawia ogromną przyjemność. Mimo tych wszystkich superlatyw nie sądzę aby owy styl pisania przypadł do gustu każdemu. Osobiście uwielbiam grę słowną, opisy wypełniające po brzegi tę książkę, dlatego jest to dla mnie majstersztyk.
Ogromnie się cieszę, iż pisarz nie pożałował nam, czytelnikom namiętności i zafundował ich jeszcze więcej, aniżeli we wspomnianych wcześniej "Stu latach samotności". Niemalże każdy bohater, wspomniany choćby kilkoma słowami jest przez Marqueza tak klarownie ukazany, iż możemy poznać go na wylot. Jednakże czytając wcześniejsze opinie, widzę, że każdy rozumie tekst na swój własny sposób i wychwytuje najważniejsze dla siebie wątki, które stają się dlań wątkami głównymi. Dlatego nie chcę odbierać przyjemności w odkrywaniu magii książki :)

Będąc pod silnym wpływem książki, nie jestem zdolna do napisania sensownej opinii, co może tylko udowodnić iż jest to tekst tak dogłębnie poruszający, że wyczyścił mój umysł doszczętnie ze słów, które mogłyby opisać uczucia towarzyszące podczas czytania.

"Miłość w czasach zarazy" nie jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością fenomenalnego Marqueza. Po przeczytaniu...