Wiele blogów z recenzjami recenzowało już tą książkę. WIęc nie będę oryginalna, ale chcąc czy nie chcąc muszę ją zrecenzować-no bo tak wypada, skoro zrecenzowałam dwie poprzednie części. Nie wniosę nic nowego. No dobra, zaczynam. Po przeczytaniu Wielkiego Mistrza miałam ochotę zacząć bić brawa Pani Canavan. Jest to bez porównania najlepsza część z całej trylogii. Bohaterzy, na początku nijacy, 'niewyraźni' nabrali barw i każdy zyskał to 'coś' co wyróżnia go od innych. Bardzo podobało mi się to, że akcja nie dzieje się tylko w Gildii, ale i poza jej granicami. Pani Trudi nareszcie sie postarała i powalczyła troszkę z opisami-coraz lepiej opisywanie rzeczy, krajobrazów, sytuacji itp. jej idzie, za co powinna zostać nagrodzona gromkimi brawami. Strzałem w dziesiątkę było tu wprowadzenie małego romansiku między bohaterami (nie zdradzę którymi). Książka ta w niektórych momentach wywoływała na mnie wielkie emocje-pod koniec książki, gdy Akkarin ginie (musiałam to powiedzieć!) o mało nie płakałam. Niekiedy sytuacje mnie bawiły, niekiedy zachowywałam pełną powagę. Podsumowując-bardzo gorąco polecam Wam całą trylogię, nie tylko trzecią cześć. Bo naprawdę, warto jest się pomęczyć trochę z pierwszą i drugą częścią, żeby przeczytać Wielkiego Mistrza, który pod względem gramatycznym itp. nie powala na kolana. natomiast za sam pomysł-padam na kolana!

Wiele blogów z recenzjami recenzowało już tą książkę. WIęc nie będę oryginalna, ale chcąc czy nie chcąc muszę ją zrecenzować-no bo tak wypada, skoro zrecenzowałam dwie poprzednie części. Nie wniosę nic nowego. No dobra, zaczynam. Po przeczytaniu Wielkiego Mistrza miałam ochotę zacząć bić brawa Pani Canavan. Jest to bez porównania najlepsza część z całej trylogii. Bohaterzy,...