Kilka lat temu otrzymałem tą książkę od mamy. Uważam ją za skarb, który muszę jeszcze odkryć. Zdaniem autorki, dobre wychowanie, to nic innego jak zwracanie uwagi na innych. Czyli tak modna empatia, którą technologia, pęd życia i szereg tzw. życiowych celów, wypłukuje z obyczajowości dnia codziennego kompletnie. Co prawda, dużo przykładów podanych przez autorkę, uległa przedawnieniu, ale większość poruszanych przykładów są nadal żywe. Nie jestem fanem ględzenia - "kiedyś było lepiej", ale z perspektywy wielu doświadczeń, trzeba powiedzieć, że amatorów dobrego wychowania nie ma wielu. To jakąś zarazą, ten brak wrażliwości na siebie, chamstwo, prostactwo i barbarzyństwo. Głośniki w tramwajach, sposób ubierania się na dziwkę, bądź pederastę (przepraszam, ale innych słów nie posiadam na określenie mody ulicy), kurwy i inne takie sformułowania. Co robić? Dążyć do bycia dżętelmenem, damą. Onieśmielać sposobem bycia. Tyle. Wyzwanie wielkie. W sumie maksyma z młodości nie ulega przedawnieniu. Jeśli chcesz zmieniać świat - zacznij od siebie. Polecam nabyć i czytać :)

Kilka lat temu otrzymałem tą książkę od mamy. Uważam ją za skarb, który muszę jeszcze odkryć. Zdaniem autorki, dobre wychowanie, to nic innego jak zwracanie uwagi na innych. Czyli tak modna empatia, którą technologia, pęd życia i szereg tzw. życiowych celów, wypłukuje z obyczajowości dnia codziennego kompletnie. Co prawda, dużo przykładów podanych przez autorkę, uległa...