Od kilku dni u kota Franza trwa tydzień andersenowski (zbliża się już do końca - przy literze S jesteśmy. Znaleźć tam można poszerzone teksty o każdej z baśni Andersena jaką do tej pory czytałem - łącznie dwadzieścia dziewięć opowieści pogrupowanych w kilka tekstów. Zapraszam do zwiedzania, adres na samym dole.

----------------------------------

Po dłuższej przerwie podejmuję dalszą podróż andersenowych baśni, bajek i anegdot, zwlekałem długo, zwłaszcza, jeśli weźmiemy pod uwagę, że przede mną pozostaje już sama końcówka owej trasy. Oto stoimy przy literze S, gdzieś tu nieopodal musi się zatem krzątać jedna z najbardziej ikonicznych postaci z opowieści spisanych przez Duńczyka, jednym tchem wyliczanych obok Calineczki, Królowej śniegu, Kaja, Gerdy, czy Dziewczynki z zapałkami. O Syrenę rzecz jasna chodzi, Małą Syrenką też zwaną. O!, nie bez przyczyny jest owa opowieść tak popularna, bo to, drodzy Państwo, jedna z lepszych i wartościowszych rzeczy jakie u Andersena zdarzyło mi się przeczytać!

Zacznijmy od początku. Baśń to pełną parą – oto Andersen stwarza tuż obok, tuż pod powierzchnią wody wspaniały, pełen cudów, fantastyczny świat. Wielkie podwodne królestwo, rządzone przez potężnego władcę, obdarzonego wspaniałymi córkami. I nieco przewrotnie odwraca baśniopis role: dla bohaterki – Syreny – to nasz, rozciągnięty na lądzie świat zdaje się być miejscem niesamowitym, tajemniczym i magicznym, w końcu także upragnionym.

Główna bohaterka jest najmłodszą spośród kilku córek króla głębi. O cudnym górnym świecie opowiada jej babka, potem kolejno siostry – każda z nich, w swoje piętnaste urodziny może zacząć wyprawy ponad powierzchnię wody. Jako że Mała Syrenka jest najmłodsza, nie pozostaje jej nic innego, jak tylko cierpliwe czekanie. Gdy w końcu i jej dana jest napowietrzna wizytacja, okazuje się, że oto znalazła swoje miejsce, do którego odtąd będzie tęsknić i wzdychać. Wszystko to ma rzecz jasna związek z mężczyzną, to dla niego warto będzie zostawić wszystko i rozpocząć nowe życie.

Droga do upragnionego życia, jest jednak usiana kolcami i wiedzie przez cokolwiek ciemne przejścia. Aby zdobyć nogi – wcale potrzebne do życia na ziemi – musi Syrena wejść w konszachty z siłami złymi, nikczemnymi: morską wiedźmą. Układ ten, choć drogo okupiony (oddaniem głosu) przynosi jednak początkowo dobre owoce. Bohaterka żyje wraz z księciem, jest mu bratnią duszą... czy coś może pójść nie tak? Ano, może – otóż wspaniały i piękny książę kocha kogoś innego. Przez cały czas dziwiliśmy się – jak kontakt z otwarcie złą postacią mógł przynieść owo dobro i szczęście – otóż wiedźma ochoczo przystała na prośby dziewczęcia tylko dla tego, że od początku wiedziała, że nic dobrego z tego nie wyjdzie. Pod koniec pojawia się na scenie jeszcze raz, dając jeszcze jedną szansę na uratowanie siebie tym razem – ceną jednak ma być niewinność. Czy Syrena po raz drugi wejdzie do tej samej rzeki? Czy rozczarowana tym, czego tak bardzo pragnęła, wybierze swoje dobro?

Jest to baśń wielce bogata i wartościowa, niesie całe mnóstwo rzeczy, które dziecku (i dorosłemu także!) może sprezentować. Pragnienie samodzielnego, dorosłego życia, konieczność wyrzeczeń, poświęcenia na drodze do upragnionego celu i w końcu to, że ów cel może czasem okazać się rozczarowaniem. Dobroć jednak zawsze popłaca, jak dowiemy się na samym końcu. Mierzi mnie tutaj jedynie zakończenie, którego (nie pamiętając już jego kształtu) czekałem z niemałym napięciem i niecierpliwością. Tak dzieci, jak i my, dorośli, zasługujemy chyba na cokolwiek bardziej satysfakcjonujące zakończenie. Całość jednak porywa i zachwyca. Atmosferą, scenerią, postaciami, no i Syreną! Syreną rzecz jasna!


Autopromocja:
kotfranz.blogspot.com/
facebook.com/archiwumkotafranza

Od kilku dni u kota Franza trwa tydzień andersenowski (zbliża się już do końca - przy literze S jesteśmy. Znaleźć tam można poszerzone teksty o każdej z baśni Andersena jaką do tej pory czytałem - łącznie dwadzieścia dziewięć opowieści pogrupowanych w kilka tekstów. Zapraszam do zwiedzania, adres na samym dole.

----------------------------------

Po dłuższej przerwie...