Filmowy Forrest Gump jest moim ulubionym filmem. Oglądałem go za młodu i oglądam bardzo często, za każdym razem patrząc na niego coraz bardziej jako na dramat, a nie komedię. Moje uwielbienie do tego obrazka przyciągnęło mnie wreszcie do książki.

Czuję jednak lekki niedosyt. Żeby było jasne - książka jest świetna, przygody świetne, styl w jakiej została napisana bardzo oryginalny i ciekawy. Ale właśnie ten styl ograniczył jeden aspekt w tym dziele - emocje. Forrest mówi w pierwszej osobie, a że jest "idiota" to nie bardzo umie wyrażać swoje emocje werbalnie. W związku z tym czyta się książkę trochę jako sprawozdanie, albo suchą biografie z życia. Emocje potrafią być ujęte w jednym zdaniu i przyznam szczerze, mnie to nie wystarcza.

Film natomiast ma tą zaletę że operuje grą aktorską, światłem, scenerią, muzyką. To wszystko sprawia, że trudno się opanować uśmiech czy łzy. Poza tym film jest dosyć luźną adaptacja książki, wiele przygód zabrakło, ale wiele też zostało dodanych. Które wydarzenia były lepsze? Trudno określić, i tu i tu Forrest robił niesamowite rzeczy i w obydwu przypadkach powinno się to spodobać.

Być może to wina tego, że zakochałem się w filmie już od małego i od tamtego czasu jest on na szczycie moich ulubionych dzieł. Być może Robert Zemeckis jest po prostu takim geniuszem, że przeniósł ducha książki w znacznie ulepszony sposób. Nie wiem. Po prostu film bardziej na mnie oddziaływał. Co wcale nie ujmuje wspaniałemu pisarskiemu pierwowzorowi, bez którego nigdy nie poznałbym Forresta, mojego ulubionego-fikcyjnego przyjaciela ;)

Filmowy Forrest Gump jest moim ulubionym filmem. Oglądałem go za młodu i oglądam bardzo często, za każdym razem patrząc na niego coraz bardziej jako na dramat, a nie komedię. Moje uwielbienie do tego obrazka przyciągnęło mnie wreszcie do książki.

Czuję jednak lekki niedosyt. Żeby było jasne - książka jest świetna, przygody świetne, styl w jakiej została napisana bardzo...