W pierwszym momencie byłam oczarowana. Prawdopodobnie złożyło się na to wiele czynników - wiedza na temat tego, jak traktowane są kobiety w krajach arabskich (nie mają lekko); świadomość tego, że to pierwsza odważana opowieść arabskiej autorki; kraina kolorów, zapachów, rytuałów, cielesnej pielęgnacji kobiet; opisywana droga dorastania, dziecięcej ciekawości. Miło, że kobiety na całym świecie dążą do samodzielności - ściślej, by wydobyć mężczyzn z bzdurnego przekonania, że kobiety bez nich sobie nie poradzą, zginą, itp przykre argumenty... Poszukiwanie swojego szczęścia rozumiem, jednak kobieta się najwyraźniej pogubiła. Prawdopodobnie, gdy seksualność jest tematem tabu, tym bardziej człowiek jest w stanie stracić w niej hamulce. A uważam, że takie powinny istnieć i w przypadku cielesności. Każda strona książki zionie kutasami i cipkami. Uważam, że jak na dojrzałą kobietę, autorka pisze zbyt ordynarnie. Poszukiwanie miłości? Tak, ale nie cipką. Może i książka miała taki przekaz? A może wręcz przeciwnie - rób ze swoim ciałem co Ci tylko przyjdzie na myśl, bez zastanowienia? Nie wiem... Po czasie wzbudzała we mnie już niesmak, ale skończyłam czytać, by móc ją tylko ocenić.

W pierwszym momencie byłam oczarowana. Prawdopodobnie złożyło się na to wiele czynników - wiedza na temat tego, jak traktowane są kobiety w krajach arabskich (nie mają lekko); świadomość tego, że to pierwsza odważana opowieść arabskiej autorki; kraina kolorów, zapachów, rytuałów, cielesnej pielęgnacji kobiet; opisywana droga dorastania, dziecięcej ciekawości. Miło, że...