Bardzo cenię literaturę dla dorosłych Nienackiego i nadrabiam właśnie zaległości w tej dziedzinie. Bardzo fajna powieść z lekkim nadmiarem rozważań wewnętrznych, więc bardziej spodoba się zapewne kobietom, ale i mnie przypadła do gustu poprzez swoją urokliwość i lekkość. Zdecydowanie warto poczytać o drugim życiu Jana :-).

Bardzo cenię literaturę dla dorosłych Nienackiego i nadrabiam właśnie zaległości w tej dziedzinie. Bardzo fajna powieść z lekkim nadmiarem rozważań wewnętrznych, więc bardziej spodoba się zapewne kobietom, ale i mnie przypadła do gustu poprzez swoją urokliwość i lekkość. Zdecydowanie warto poczytać o drugim życiu Jana :-).

Bardzo lubię Nienackiego i żal mi, że obecnie jest trochę zapomniany. Napisał wiele fajnych "Samochodzików", na których całe pokolenia dorastały, a gdy dorosły, zaczytywały się Jego "Skiroławkami". Niestety ta książka, (z ciężkimi sercem to piszę) to jakiś koszmar. Zmęczyłam ją do końca właściwie z jednego powodu - w jedynej opinii na LC, Czytelnik dziękuje Autorowi za zakończenie, to mnie zaciekawiło, co nie zmienia faktu, że przez pół książki męczyłam się z rozmyślaniami tytułowego mężczyzny, który wałkuje w nieskończoność jakieś pytania do świata, powtarzając je do znudzenia niczym katarynka i na dokładkę jeszcze zmienia zdanie co parę stron, po czym wraca do punktu wyjścia swoich rozmyślań i wszystko zaczyna się od początku. Główny bohater jest antypatyczny, nudny i egoistyczny nie do zniesienia. Może to ten słynny "kryzys wieku średniego"? No cóż - w takim razie wypada współczuć... Jakiekolwiek plusy za drugą połowę, przynajmniej opisy przyrody są na poziomie Nienackiego i faktycznie - jak się przebrnie przez dłuugi, nudny początek to nawet, pod koniec coś się zaczyna dziać i trochę ciekawi jak to się wszystko skończy. Tylko dla miłośników Nienackiego.

Bardzo lubię Nienackiego i żal mi, że obecnie jest trochę zapomniany. Napisał wiele fajnych "Samochodzików", na których całe pokolenia dorastały, a gdy dorosły, zaczytywały się Jego "Skiroławkami". Niestety ta książka, (z ciężkimi sercem to piszę) to jakiś koszmar. Zmęczyłam ją do końca właściwie z jednego powodu - w jedynej opinii na LC, Czytelnik dziękuje Autorowi za...

Czy można napisać ciekawą i niebanalną powieść o konflikcie pokoleń? Cóż nie każdy to potrafi i dlatego właśnie zabrał się za to Zbigniew Nienacki.

Tu nie napotkamy utartego schematu o niesfornym i pełnym ideałów synu i przedwcześnie postarzałym ojcu, który już za życia złożył się w grobie rutyny. Tu sytuacja nie jest wprawdzie odwrócona, ale ojciec i syn są sobie niejako przedstawienie z tych samych pozycji - buntowników. Jedyna różnica - ojciec wie, dlaczego się zbuntował, syn jeszcze nie do końca zdaje sobie z tego sprawę. Ale gnębi ich podobne uczucie, choć jego źródło u każdego z nich jest inne.

Powieść o sporej dawce uniwersalnych i ponadczasowych rozważań nie tylko o drugiej osobie i wzajemnych relacjach, ale też przede wszystkim o sobie samym i własnym życiu. A przy tym napisana pięknie i obrazowo - tak jak pisał Nienacki.

I dziękuję autorowi za zakończenie. Zakończyło się właśnie tak, jak bardzo, ale to bardzo tego chciałem.

Czy można napisać ciekawą i niebanalną powieść o konflikcie pokoleń? Cóż nie każdy to potrafi i dlatego właśnie zabrał się za to Zbigniew Nienacki.

Tu nie napotkamy utartego schematu o niesfornym i pełnym ideałów synu i przedwcześnie postarzałym ojcu, który już za życia złożył się w grobie rutyny. Tu sytuacja nie jest wprawdzie odwrócona, ale ojciec i syn są sobie niejako...

Czy można po 40 zacząć życie od nowa...Książka nierówna, ale mimo to ciekawa.

Czy można po 40 zacząć życie od nowa...Książka nierówna, ale mimo to ciekawa.

Pierwsze czterdzieści lat życia to tekst reszta to komentarz i o tym jest ta książka.

Pierwsze czterdzieści lat życia to tekst reszta to komentarz i o tym jest ta książka.