Dobra, głęboka książka ale lepiej czytać ją na spokojnie. Trzeba się po prostu skopić na tym co bohater chce nam przekazać. A miał niełatwe życie. Ciągnie się za nim piętno obozu koncentracyjnego od którego nie potrafi się od tak wyzwolić, zapomnieć i cieszyć się życiem. Rozstaje się z żoną, która chce mieć dzieci, jednak on nie ma sumienia brać udziału w spłodzeniu małego człowieka i pozwolić mu żyć w świecie, który rządzi się sprzecznymi zasadami.
Książka przybrała formę modlitwy, w której bohater wyrzuca światu wszystko co mu przeszkadza, w szczególności to, ze człowiek przez większość czasu spędzonego na ziemi zwyczajnie cierpi.
Z jednej strony żal mi trochę głównego bohatera, uwikłanego w tak straszną przeszłość, nie radzącego sobie w życiu, nie potrafiącego żyć i cieszyć się życiem ale z drugiej strony mam ochotę go pacnąć gazetą jak natrętną muchę i się zapytać kiedy w końcu przestanie się nad sobą użalać, przeszłość zachowa jako przestrogę dla kolejnych pokoleń a sam zacznie żyć i cieszyć się tym co ma.

Dobra, głęboka książka ale lepiej czytać ją na spokojnie. Trzeba się po prostu skopić na tym co bohater chce nam przekazać. A miał niełatwe życie. Ciągnie się za nim piętno obozu koncentracyjnego od którego nie potrafi się od tak wyzwolić, zapomnieć i cieszyć się życiem. Rozstaje się z żoną, która chce mieć dzieci, jednak on nie ma sumienia brać udziału w spłodzeniu małego...