NOWE WĄTKI I TAJEMNICE

Czy po zrecenzowaniu szesnastu tomów jednej serii wciąż można jeszcze napisać coś świeżego? Pewnie tak, wszystko zależy od tego czy w materiale źródłowym pojawiają się jakieś zmiany na to pozwalające, czy też nie. W „Karnevalu” ich nie ma, więc skazany jestem na powtarzanie tych samych przymiotników, na szczęście lepsze to, niż gdyby całość zmieniła się nagle w niestrawną papkę, a ja musiałbym męczyć się z samą opowieścią i pisaniem o niej.

Na początek kilka słów o treści. Po odkryciu związków varugów z Labelganze, miejsca, w którym oficjalnie ich nie ma, CYRK postanawia udać się na miejsce na inspekcję. Dla Garekiego to dużą szansa, bo u celu będą prowadzone również badania, a on, mimo iż dopiero dołączył do zespołu i jeszcze nie wiele wie i potrafi, będzie brał w nich udział. Zanim jednak dotrą na miejsce, na statku zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Gareki wpada na srebrnowłosego Yogiego i postanawia wykorzystać okazję, która może się już nie powtórzyć, by dowiedzieć się od niego kilku rzeczy. Ten jednak zaczyna z nim kolejną sadystyczną grę, która dla chłopaka może skończyć się śmiercią. Jakim cudem srebrnowłosy swobodnie biega po statku? I czy rzeczywiście jego ciało umiera?
Tymczasem w Labelganze przybycie CYRKU staje się nie lada atrakcją. Wśród osób zaciekawionych zbliżającym się przedstawieniem, znajduje się niepozorna dziewczyna, Minai. Dziewczyna z przeszłością, przed laty znaleziona z odciętymi kończynami. Nikt nie ma jeszcze pojęcia, jaką rolę odegra ona w nadchodzących wydarzeniach…

Całość recenzji na moim blogu:https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2018/12/karneval-17-touya-mikanagi.html

NOWE WĄTKI I TAJEMNICE

Czy po zrecenzowaniu szesnastu tomów jednej serii wciąż można jeszcze napisać coś świeżego? Pewnie tak, wszystko zależy od tego czy w materiale źródłowym pojawiają się jakieś zmiany na to pozwalające, czy też nie. W „Karnevalu” ich nie ma, więc skazany jestem na powtarzanie tych samych przymiotników, na szczęście lepsze to, niż gdyby całość zmieniła...

Wooho, sporo się działo. Poprzedni tom wydawał mi się lekko drętwy, ale ten to wynagradza. Od dość mocnych ostatnich stron 16 tomu mamy wątek Yogiego, który autorka uwielbia urywać w takich momentach... Tylko czekać na kontynuację.

Wooho, sporo się działo. Poprzedni tom wydawał mi się lekko drętwy, ale ten to wynagradza. Od dość mocnych ostatnich stron 16 tomu mamy wątek Yogiego, który autorka uwielbia urywać w takich momentach... Tylko czekać na kontynuację.