Ale mi się dobrze czytało tę książkę!

Jako setting dostajemy wiktoriańską Anglię + magię + napadające na Wielką Brytanię demony z innego wymiaru. Pomysł jest bardzo ciekawy i czekam na jego dalsze rozbudowanie w kolejnym tomie.
Henrietta to niesamowicie fajna główna bohaterka, która ma łeb na karku i jest rzeczywiście sympatyczna. Bardzo łatwo ją polubić oraz jej kibicować, szczególnie, że ciągle musi walczyć z ogólną niechęcią tamtych czasów do dopuszczania kobiet do władzy.
Moim ulubieńcem jednak zdecydowanie został Magnus - co prawda miał swój moment, kiedy chce się go trzepnąć przez łeb, ale ogółem bardzo podobała mi się taka odmiana, gdzie jednym z główniejszych męskich bohaterów jest ktoś rozrywkowy i otwarty, w przeciwieństwie do standardowych brooding heroes (patrz: Blackwood). Niestety mam przeczucie, że to się zmieni w drugim tomie, no ale cóż, pozwólcie mi się tym nacieszyć, póki mogę.
Fabuła dość szybko posuwa się do przodu, dużo się dzieje i nie ma dłużyzn (oglądamy dynamiczne treningi, walkę z potworami, odkrywamy kolejne sekrety, itd.). Zdecydowanie historia gra tu pierwsze skrzypce, co jest zaskakujące biorąc pod uwagę, że główna bohaterka mieszka w domu z 7 przystojnych chłopaków. Wątek miłosny jest jednak na dalszym planie i nie mąci w historii (plus to co dostajemy może i z pozoru wygląda na trójkąt/czworokąt miłosny, ale koniec końców nim nie jest?).

Książka jest przyjemnie napisana, pełna akcji oraz miejscami całkiem zabawna. Bardzo pozytywne zaskoczenie.

Ale mi się dobrze czytało tę książkę!

Jako setting dostajemy wiktoriańską Anglię + magię + napadające na Wielką Brytanię demony z innego wymiaru. Pomysł jest bardzo ciekawy i czekam na jego dalsze rozbudowanie w kolejnym tomie.
Henrietta to niesamowicie fajna główna bohaterka, która ma łeb na karku i jest rzeczywiście sympatyczna. Bardzo łatwo ją polubić oraz jej...