Nie jestem historykiem ale bardzo lubię książki które starają się opowiadać o historii ciekawie i ze swadą. Niedoścignionym mistrzem jest dla mnie Jerzy Besala którego każda książka potrafi wciągnąć czytelnika bez reszty.

Na podobne emocje nastawiałam się sięgając po "Mity polskie" Jarosława Molendy. Sam tytuł sugerował że będzie to opowieść wciągająca, konfrontująca fakty historyczne z legendami którymi obrosły pewne wydarzenia z przeszłości. Po przeczytaniu krótkiego wstępu autora w którym wyjaśnia pojęcie mitu w historii pomyślałam sobie że nie będzie to łatwa lektura. Autor to proste zagadnienie tłumaczy w tak skomplikowany sposób że trudno się przez ten początek przebić bez słownika wyrazów obcych.
Niestety cała książka jest pisana podobnym językiem który nawet dla doktorantów na wydziale historii byłby pewnie trudny do zrozumienia. Na pewno autorowi nie można odmówić wiedzy ale niestety nie umie przekazać jej w taki sposób aby przykuć uwagę czytelnika.
Uważam że osoby piszące książki z kategorii popularnonaukowych powinny mieć umiejętność która ja nazywam "genem gawędziarstwa". Tego niestety autorowi brakuje. I nie mówię tu tylko o kostycznym, sztywnym języku ale też o narracji która nie wciąga czytelnika w przedstawiany przez autora świat.

Same mity z którymi konfrontuje się autor są ciekawe i zaczynają się od Mieszka I i pytania czy pierwszy władca Polski był wikingiem a kończą na tajemniczej śmierci Bolesława Bieruta. Jednak autorowi nie udało się opowiedzieć tych historii w tak sposób aby zaciekawić czytelnika czego bardzo żałuję bo potencjał był ogromny.

Niestety nie polecam tej pozycji.

Nie jestem historykiem ale bardzo lubię książki które starają się opowiadać o historii ciekawie i ze swadą. Niedoścignionym mistrzem jest dla mnie Jerzy Besala którego każda książka potrafi wciągnąć czytelnika bez reszty.

Na podobne emocje nastawiałam się sięgając po "Mity polskie" Jarosława Molendy. Sam tytuł sugerował że będzie to opowieść wciągająca, konfrontująca...