Ahoj szczury lądowe! Wracam do Was z długiego i wyczerpującego rejsu po oceanach naszego pięknego świata. Usiądźcie wszyscy wygodnie. Karczmarzu, polej nam grogu! Ja tylko zmyję zaschłą sól morską z ciała, ułożę potargane pasatami włosy i już spieszę do Was z morską opowieścią…

Wraz z Izmaelem (pływającym wcześniej na statkach handlowych) i Queeqegiem (sympatycznym dzikusem, wprawnym harpunnikiem) trafiłam na pokład „Pequoda”. Mieliśmy wyruszyć aby zapolować na wieloryby. Wiecie, jak cenny i potrzebny do życia jest ich tłuszcz. Cieszyliśmy się, że przeżyjemy ogromną przygodę, i że nasze harpuny zatopią się w morskiej kipieli ażeby dosięgnąć Lewiatana. Wszystko było w porządku, dopóki nie poznaliśmy naszego kapitana – Ahaba. Jego postać z kością zamiast jednej nogi, jego wyraz twarzy, potargane włosy i diabelski wzrok obudziły w nas strach. Jakaś dziwna atmosfera tajemnicy omiatała sylwetkę kapitana. Jakiś niesamowity obłęd krył się w jego źrenicach. Gdy wydał rozkaz tropienia i zamordowania białego wieloryba wiedzieliśmy, że czeka nas piekło i zaczęliśmy modlić się o swoje życie…

„Moby Dick” jest okrzyknięty klasykiem literatury amerykańskiej. Czy słusznie? Zależy jak na to spojrzeć. Osobiście mam do tej lektury bardzo mieszane uczucia. Książka jest przede wszystkim różnorodna gatunkowo. Niektóre rozdziały są typową powieścią przygodową, inne zmieniają się w dramat, kolejne w reportaż a nawet definicje encyklopedyczne. Totalny misz masz. Na domiar złego zrozumienie komend żeglarskich zabierało mi sporo czasu, ponieważ brak słowniczka zmuszał mnie do szukania ich znaczenia na własną rękę.

Dla mnie najciekawsze były fragmenty dotyczące ciężkiego marynarskiego życia, walki z żywiołami, egzystencją na statku oraz samo polowanie na gigantyczne stwory zamieszkujące oceany. Natomiast kiedy czytałam wywody na temat różnych rodzajów wielorybów i szczegółowych opisów każdej cząsteczki ich ciała, miałam ochotę wprowadzić w życie fragment szanty „…give me some time to blow the man down!". Opowieść ratowała postać kapitana Ahaba. Jest on typowym bohaterem dramatycznym, opętanym żądzą zemsty na Białym Wielorybie, przez którego stracił swoją nogę i stał się kaleką. Ślepa chęć zemsty sprowadziła ogromne nieszczęścia na statek i załogę.

Lektura ta jest osadzoną w morskich realiach, uniwersalną opowieścią o losach człowieka, przepełnioną symboliką biblijną. Chociaż specyficzna stylowo, ważna i niosąca głębokie przesłanie.

Ahoj szczury lądowe! Wracam do Was z długiego i wyczerpującego rejsu po oceanach naszego pięknego świata. Usiądźcie wszyscy wygodnie. Karczmarzu, polej nam grogu! Ja tylko zmyję zaschłą sól morską z ciała, ułożę potargane pasatami włosy i już spieszę do Was z morską opowieścią…

Wraz z Izmaelem (pływającym wcześniej na statkach handlowych) i Queeqegiem (sympatycznym...