„Abonent czasowo niedostępny” to z jednej strony niesamowicie wciągająca powieść, z drugiej książka, którą niesłychanie trudno było mi czytać. Trudność ta wynika z faktu, że pani Ostrowska na 299 stronach zaprezentowała całe spektrum patologii, łamiąc przy tym wiele tematów tabu. Zdarzały się fragmenty, które czytałam zadanie po zdaniu, robiąc długie przerwy między nimi, bo nie byłam w stanie poradzić sobie z ciężarem opowieści. Ale brnęłam w tym bagnie, bo pisarka przykuła moją uwagę bardzo skutecznie.

Centralną postacią powieści i w pewnym sensie soczewką skupiającą wszystkie zdarzenia i bohaterów jest Marta, dwudziestodwuletnia dziewczyna. Stwierdzenie, że nie miała ona łatwego życia, jest nazbyt łagodnym eufemizmem. Pisarka opisuje beznamiętnie sytuację dziewczyny, ale jednocześnie daje czytelnikowi wgląd do głowy Marty. I to już beznamiętne nie jest. Poznajemy koszmary prześladujące dziewczynę, jej myśli, lęki, wątpliwości. I choć początkowo sposób pisania pani Ostrowskiej wydawał mi się bardzo chaotyczny, to właśnie on tak przykuł moją uwagę. Bo to, co się dzieje w głowie Marty jest napisane po prostu mistrzowsko. Te ciągłe powroty do konkretnych wspomnień, roztrząsanie pewnych zdarzeń, katowanie się pewnymi myślami…Sądzę, że właśnie taki mętlik może mieć w głowie osoba ciężko doświadczona przez los. Marta jest ofiarą na wiele sposobów. Była molestowana przez ojczyma i choć wzywała pomocy, nie otrzymała jej, bo matka Marty ponad własne dziecko przedkładała obcego faceta. Gdy próbuje się uwolnić od koszmaru, trafia na nieodpowiednich mężczyzn. W dodatku dziewczyna traci dziecko w okropny sposób. Marta jest też ofiarą własnego przywiązania do matki i przyrodnich sióstr. Dla ich dobra jest w stanie wiele znieść.

Ilość nieszczęść, jakie spadają na Martę, jest godna telenoweli brazylijskiej. I właśnie ta telenowelowatość fabuły, która od czasu do czasu aż kłuje w oczy, momentami zbyt patetyczne dialogi i jakaś taka nielogiczność w rozwinięciu niektórych wątków, są powodami, które uniemożliwiają mi danie książce pani Ostrowskiej najwyższej oceny. Bo generalnie jestem pod ogromnym wrażeniem i odwagi autorki w poruszaniu trudnych tematów, i sposobu, w jaki to zrobiła. Historia Marty jest przejmująca do bólu. Pewne sytuacje w głowie się po prostu nie mieszczą. Brawa należą się zwłaszcza dla gorzkiego zakończenia, choć przecież oprócz goryczy autorka przemyciła w nim jednak słodycz nadziei.

„Abonent czasowo niedostępny” to książka, o której trudno powiedzieć, że może się podobać. Ale jest to powieść odważnie opisująca zdarzenia, o których przeciętny człowiek wolałby nie myśleć. Jej lektura na pewno zostawi trwały ślad w mojej pamięci.

„Abonent czasowo niedostępny” to z jednej strony niesamowicie wciągająca powieść, z drugiej książka, którą niesłychanie trudno było mi czytać. Trudność ta wynika z faktu, że pani Ostrowska na 299 stronach zaprezentowała całe spektrum patologii, łamiąc przy tym wiele tematów tabu. Zdarzały się fragmenty, które czytałam zadanie po zdaniu, robiąc długie przerwy między nimi, bo...