Nie wszystko złoto co się świeci, a zatem i nie każda powieść historyczna jest ciekawa i dobrze napisana. Jakoś tak się z reguły zdarza, że w tej kategorii autorzy z poszczególnych krajów najlepiej radzą sobie z dziejami ich własnych państw. „Most w Awinionie” stanowi potwierdzenie tej tezy … à rebours.
Niemiecki autor postanowił napisać o średniowieczu … we Francji. I to nawet nie na styku kontaktów pomiędzy obydwoma krajami. Wybrał sobie za cel papieski Awinion z końcówki pontyfikatu papieża Klemensa V, Francuza, znanego z cyklu „Królowie przeklęci”, zaś bohaterem ustanowił jego syna z nieprawego łoża. Dodał przy tym mnóstwo mało wiarygodnych przygód, ezoterycznej „wiedzy” czy absurdalnych ciekawostek, jak truskawki (uzyskane dopiero w XVIII wieku) i praktycznie włoska pizza w średniowiecznym Awinionie.
Ale i te potknięcia nadawałyby się do strawienia, gdyby główna potrawa być chociaż trochę smakowita. Niestety, książka jest po prostu nudna i nieciekawa. Napisana według popkulturowego schematu z idealnie dobrymi i złymi białymi i czarnymi charakterami. Przy tym tego wzbogacona o harlequinowski, zakazany romans dwojga młodych z wrogich środowisk. Do tego wszystko jest przewidywalne do bólu, tak w skali całej powieści jak i poszczególnych epizodów.
No cóż, oprócz Volkswagenów, Mercedesów, Porsche i Audi Niemcy produkowali też Trabanty i Wartburgi. Także w literaturze. Zatem trylogii nie kontynuowałem.

Nie wszystko złoto co się świeci, a zatem i nie każda powieść historyczna jest ciekawa i dobrze napisana. Jakoś tak się z reguły zdarza, że w tej kategorii autorzy z poszczególnych krajów najlepiej radzą sobie z dziejami ich własnych państw. „Most w Awinionie” stanowi potwierdzenie tej tezy … à rebours.
Niemiecki autor postanowił napisać o średniowieczu … we Francji. I to...

Most w Avinione to jedna z najdłużej czytanych przeze mnie książek pomimo, że liczy tylko nieco ponad 300 stron. Nie wciągnęła mnie w ogóle. Co więcej, nie rozumiem po co w ogóle została napisana. Nie udało mi się odkryć jej fabuły. Książka wg zapowiedzi to powieść historyczna i owszem, dzieje się w 1314 roku, podczas ostatnich dni życia papieża Klemensa V. Wydaje się być swoistego rodzaju apologią tego nie najlepiej ocenianego papieża - jego porażki (rozwiązanie templariuszy, zależność od Filipa Pięknego, przeniesienie papiestwa do Avinionu) przedstawione są jako głęboko przemyślane plany zakończone sukcesem. Oprócz tego mamy słabą historię miłosną, Żydów ratujących świat, podstępnych kardynałów i tajemnicę, która mogłaby spoić to wszystko w świetną całość, gdyby autor chciał tą tajemnicę rozwiązać, a nie stwierdzić że jest nieważna.
Zdecydowanie odradzam, szkoda czasu. Jest tyle innych powieści historycznych, po które warto sięgnąć.

Most w Avinione to jedna z najdłużej czytanych przeze mnie książek pomimo, że liczy tylko nieco ponad 300 stron. Nie wciągnęła mnie w ogóle. Co więcej, nie rozumiem po co w ogóle została napisana. Nie udało mi się odkryć jej fabuły. Książka wg zapowiedzi to powieść historyczna i owszem, dzieje się w 1314 roku, podczas ostatnich dni życia papieża Klemensa V. Wydaje się być...

Niewiele mogę powiedzieć. Fabuła i realia są ciekawe, ale książki mi się strasznie dłużyła.

Niewiele mogę powiedzieć. Fabuła i realia są ciekawe, ale książki mi się strasznie dłużyła.