W „Komediantce” Władysław Reymont opisuje świat, który dobrze znał i osobiście „przerobił”. Świat prowincjonalnych pracowników kolei, którzy w tamtych czasach (okres przed I Wojną Światową) byli wysoko spozycjonowani w społeczeństwie. Czy wreszcie tzw. „świat artystycznej bohemy” pomniejszych teatrów i operetek. Autor książki parał się aktorstwem oraz przez kilka lat pracował na kolei. Aby spoić oba, jakże odległe, światy i przedstawić specyficzne ich właściwości, posłużył się postacią młodej kobiety Janki Orłowskiej, która porzuca stosunkowo bezpieczny i uregulowany świat na prowincji, aby realizować swoją pasję aktorską w intrygującej i światowej Warszawie. Tam zamiast świątyni wzniosłej sztuki spotyka światek zepsutych karierowiczów, zblazowanych degeneratów lub ludzi małych, próbujących tylko przeżyć i to najlepiej na cudzy koszt. Cała ta zgnilizna, w typowy dla literatury tamtego okresu sposób, koresponduje z naiwną, pełną entuzjazmu ale i zarazem buty osobowością Janki Orłowskiej. Stare przysłowie głosi: jeśli wejdziesz miedzy wrony musisz krakać tak jak one. Janka chce więc spełnić swoje marzenia artystyczne w tym brudnym światku, jednak bez utraty czci i swojej moralnej wyższości nad otoczeniem. Na efekt nie musiała zbyt długo czekać. Najpierw zabrano jej główną rolę, potem odcięło się od niej całe „artystyczne towarzystwo”, następnie pojawiła się bieda i głodowa egzystencja. Ukoronowaniem całego tego procesu jest desperacka próba targnięcia się na życie.
Książka nie jest specjalnie odkrywcza ani zajmująca. Dla mnie jej wartość polega na tym, że autor poprzez swoje rzeczywiste doświadczenia zawodowe stworzył paradokument o ludziach i uwarunkowaniach świata kultury rozrywkowej przeznaczony dla szerokich mas z przełomów wieków XIX i XX.

W „Komediantce” Władysław Reymont opisuje świat, który dobrze znał i osobiście „przerobił”. Świat prowincjonalnych pracowników kolei, którzy w tamtych czasach (okres przed I Wojną Światową) byli wysoko spozycjonowani w społeczeństwie. Czy wreszcie tzw. „świat artystycznej bohemy” pomniejszych teatrów i operetek. Autor książki parał się aktorstwem oraz przez kilka lat...