O czym myślimy, gdy słyszmy nazwisko wspaniałego dramaturga: Szekspir? "Romeo i Julia", czyż nie? To najsłynniejszy z dramatów kochanego Willa, lecz, moim skromnym zdaniem, nie najlepszy z nich. Lecz... od początku. Któż nie słyszał o zakazanej miłości młodego Romea i ślicznej Julii? Trudno mi wyobrazić takiego człowieka. Ach, czy ich uczucie nie jest wzruszające? Pełne namiętności? Otóż nie, przynajmniej moim zdaniem. W czasach, gdy zdanie rodziców było świętością, nasi bohaterowie nie byli z pewnością osamotnieni, jeżeli chodzi o niespełnioną miłość, ale co sprawiło, że to właśnie ich pokochały tysiące? Klnę się na piekielne potęgi, że nie wiem, nie rozumiem, ba, nawet nie chcę. Przypomina mi to zaś pewną epokę, daleko po Szekspirze - epokę romantyzmu. Bo czyż to nie właśnie wtedy miłość nieszczęśliwa była uznawana za najdoskonalszą? Czyż kochankowie nie zakochiwali się od pierwszego wejrzenia? Więc może Szekspir, pisząc "Romea i Julię" wyprzedził swoje czasy? O wiele bardziej przypadła mi zaś druga moja teoria - "Romeo i Julia" to czysta satyra miłości, jej ośmieszenie. Niestety, którym z tych dwóch jest, bądź jeszcze czym innym, nigdy się nie dowiemy, nad czym wielce ubolewam.
Podsumowując, nie rozumiem fenomenu tegoż dramatu, jednakże doceniam go i czczę, łudząc się, że stoi za nim coś wspaniałego, odkrywczego, coś, co można odkryć po dogłębnej analizie, której jeszcze nie podjęłam.
Czy polecam "Romea i Julię"? Mimo wszystko, tak, polecam. Jest to lektura obowiązkowa dla każdego szarego człowieka, bo, powiem prosto: to klasyka jest.

O czym myślimy, gdy słyszmy nazwisko wspaniałego dramaturga: Szekspir? "Romeo i Julia", czyż nie? To najsłynniejszy z dramatów kochanego Willa, lecz, moim skromnym zdaniem, nie najlepszy z nich. Lecz... od początku. Któż nie słyszał o zakazanej miłości młodego Romea i ślicznej Julii? Trudno mi wyobrazić takiego człowieka. Ach, czy ich uczucie nie jest wzruszające? Pełne...