Kolejna pozycja z dorobku Santy Montefiore za mną :)
Jak w większości z nich, nie brak tu magii, rodzinnych tajemnic, wątków romansowych, które nie zawsze kończą się tak, jak czytelnik by chciał lub się spodziewał, plastyczne opisy krajobrazów, przesycone smakowitymi aromatami, dosyć istotną rolę odgrywają tu również (choć raczej epizodycznie) zwierzątka... Mamy tutaj psa, wiewiórkę, a nawet...kozę :)
Główna bohaterka jest kobietą raczej lekkich obyczajów. Po części tłumaczyć można to faktem, iż wychowywała się bez biologicznej matki, zaś tej przybranej nie potrafiła zaakceptować... Swą samotność zagłusza seksualnymi kontaktami z dość przypadkowymi mężczyznami. Wiele zmienia się, kiedy w jej życiu pojawia się pewien przystojny mężczyzna...
Alba usiłuje dowiedzieć się czegokolwiek o swej rodzicielce, jednak krewni zbywają ją zdawkowymi uwagami... Dziewczyna postanawia więc wybrać się do Włoch, jednak czy informacje, które tam posiądzie, będą tymi, jakich oczekiwała?
Powieść wciąga, po czasie, ale jednak.
Jej największym minusem jest literacki warsztat pisarki... Mam tutaj na myśli porównania, które jednym słowem można określić jako żenujące ('ciastowate' piersi jednej z epizodycznych bohaterek?! Serio?!). Niektóre opisy są zaś po prostu niesmaczne.
Rozbroiła mnie pokazana tutaj scena oświadczyn, chociaż uważny czytelnik odniesie wrażenie, że miał już do czynienia z czymś bardzo, bardzo podobnym... Taak, we "Francuskim ogrodniku" można było odnaleźć niemal identyczną scenę...
Zwolennicy nieco melodramatycznych historii, zagadek z przeszłości i niebanalnych zakończeń powinni być usatysfakcjonowani.

Kolejna pozycja z dorobku Santy Montefiore za mną :)
Jak w większości z nich, nie brak tu magii, rodzinnych tajemnic, wątków romansowych, które nie zawsze kończą się tak, jak czytelnik by chciał lub się spodziewał, plastyczne opisy krajobrazów, przesycone smakowitymi aromatami, dosyć istotną rolę odgrywają tu również (choć raczej epizodycznie) zwierzątka... Mamy tutaj psa,...