Pewnie każdy z nas, a przynajmniej zdecydowana większość, widziała film o tym samym tytule.. I to był bład.. bo film rzeczywiście piękny i ckliwy, ale nie oddaje atmosfery książki.. zresztą te dwie pozycje różnią się od siebie w pewnych monetach i nie ukrywam, że wygrywa książka, zdecydowanie :)

Teresa Osbourne, kobieta po rozwodzie, wychowująca samotnie nastoletniego syna, podczas wakacyjnego spaceru po plaży znajduje zakorkowaną butelkę.. a w niej jeden z najpiękniejszych listów miłosnyc, jakie czytała.. Jego adrestaką jest zmarła żona, a nadawcą niejaki Garret. wzruszona Teresa postanawia odnaleźć pozostałe listy, a później także i ich autora.. Później akcja toczy się jak z bajce. Garret okazuję sie mężczyzną niemal idealnym, niezastąpionym przyjaceielem, cudownym kochankiem i co ważne, świtnym kompanem dla Jej syna.. ale życie to nie bajka i dalsze karty ksiązki dobitnie nam o tym przypominają.. Kochankowie kłocą się, Garret wypływa w morze i.. i już nigdy z niego nie wracać..

Morał płynący z tej książki jest ponadczasowy. Dbajmy o swoją miłość, pielęgnujmy ją i nie kłoćmy się gdy nie ma ku temu powodu.. a jeśli już trzeba się o coś poróżnić to jak najszybciej zakopmy topór wojenny i wróćmy do szcześliwego życia w miłości, przyjaźni i zrozumieniu...

Pewnie każdy z nas, a przynajmniej zdecydowana większość, widziała film o tym samym tytule.. I to był bład.. bo film rzeczywiście piękny i ckliwy, ale nie oddaje atmosfery książki.. zresztą te dwie pozycje różnią się od siebie w pewnych monetach i nie ukrywam, że wygrywa książka, zdecydowanie :)

Teresa Osbourne, kobieta po rozwodzie, wychowująca samotnie nastoletniego...