Od dziecka Yacob Portman czuł się trochę inny niż wszyscy, a opowieści dziadka sprawiły, że chciał zostać odkrywcą. Gdy Abraham Portman osiągnął podeszły wiek i zaczął czuć się prześladowany, uznano go za niezrównoważonego psychiczne. Ciąg wydarzeń sprawił, że jego wnuk wyrusza w podróż, aby odkryć przeszłość ojca swojego ojca.

Na początku książki autor przedstawia nam Yacoba i jego dziadka Abrahama, których połączyła niezwykła więź. Niestety staruszka, który pod koniec życia był uważany za niezrównoważonego, spotyka śmierć. Zanim jednak wyda ostatnie tchnienie, przekazuje wnukowi jedną krótką, ale zupełnie dla niego niezrozumiałą wskazówkę: „Znajdź ptaszysko. W pętli. Po drugiej stronie grobu starca. Trzeci września tysiąc dziewięćset czterdziestego roku.”. Wydarzenie to mocno odbija się na psychice chłopca.

Na bieg zdarzeń znaczący wpływ mają urodziny chłopca, kiedy to dostaje książkę od swojej ciotki. Pochodzi ona ze zbiorów nieżyjącego już dziadka. Książka ta sprawia, że wyjeżdża z USA na drugi koniec świata do Walii. Nie podejrzewa, że cała ta wyprawa zmieni jego życie. Spotyka tam bowiem Panią Peregrine i jej osobliwych podopiecznych. Okazuje się wówczas, że zdjęcia przechowywane w starym pudełku przez Abrahama były prawdziwe.

„Struktura rodzaju ludzkiego jest nieskończenie bardziej zróżnicowana, niż przypuszcza większość ludzi. Rzeczywista taksonomia homo sapiens to tajemnica znana tylko nielicznym. U podstaw rzeczonej struktury leży prosta dychotomia: istnieje coerlfole, liczna grupa zwykłych osób, które składają się na zasadniczą część ludzkości, oraz ukryta gałąź, czyli crypto sapiens. Ta ostatnia zbiorowość nosi nazwę syndrigast, czyli osobliwy duch.”

Yacobs poznaje osobliwych podopiecznych Pani Peregrine. Wśród nich jest Emma panujaca nad ogniem, która była osobą bliską sercu jego dziadka, latająca Olive, niewidzialny Millard, niezwykle silna Bronwyn, Horace mający prorocze sny czy Fiona panująca nad roślinami. Wyglądają oni nadal jak dzieci i nastolatkowie, chociaż mają już ponad osiemdziesiąt lat.

Powieść napisana jest sprawnie i cały czas trzyma w napięciu. Autor stopniowo ujawnia fakty, w ten sposób, że czytelnik dowiaduje się wszystkiego na równi z głównych bohaterem. Moment kulminacyjny następuje pod koniec książki, gdzie najważniejsze rzeczy zostają ujawnione i są one zaskakujące. Postacie są wyraziste i mają swoje jasno określone role, a „moce” dzieci stoją w harmonii z ich charakterami. Pani Peregrine, jak przystało na opiekunkę, ma już swoje lata, bardzo troszczy się o osobliwców, ale jest przy tym surowa. Na kartach książki obserwujemy rozwój bohaterów, którzy zostają postawieni w trudnej sytuacji i muszą podejmować ciężkie decyzje.

Podsumowując: „Osobliwy Dom” jest niezwykłą, wciągającą powieścią dla dzieci i dorosłych, napisaną sprawnie łatwym do zrozumienia językiem. Żywe postacie, niecodzienne wydarzenia, jak i walijski pejzaż tworzą unikalną atmosferę powieści. Pod koniec czytelnik może sobie śmiało postawić pytanie: może i ja jestem osobliwy?

Od dziecka Yacob Portman czuł się trochę inny niż wszyscy, a opowieści dziadka sprawiły, że chciał zostać odkrywcą. Gdy Abraham Portman osiągnął podeszły wiek i zaczął czuć się prześladowany, uznano go za niezrównoważonego psychiczne. Ciąg wydarzeń sprawił, że jego wnuk wyrusza w podróż, aby odkryć przeszłość ojca swojego ojca.

Na początku książki autor przedstawia nam...