Książka omawia problem powstania świata. Fundamentalne pytanie brzmi: czy jest to po prostu kolejny nierozwiązany problem i kiedyś będziemy po prostu znać odpowiedź na pytanie o to, skąd wziął się Wszechświat, czy też jest to pytanie, na które nie sposób satysfakcjonująco odpowiedzieć?

W książce autor broni tezy, że powstanie świata jest Tajemnicą, co oznacza, że ze względu na fundamentalne ograniczenia języka, umysłu, nauki - czy też, po prostu, szeroko rozumianej racjonalnej metodologii - nie sposób nawet wyobrazić sobie czysto hipotetycznie ciągu zdań będącego "wyjaśnieniem problemu powstania świata". Najpierw omawia więc samo znaczenie terminu "świat", od najszerszych filozoficznych definicji obejmujących "wszystko" po rozmaite definicje leżące w zakresie kosmologii fizycznej. Następnie przygląda się ograniczeniom strukturalnym nauki o przyrodzie, a w szczególności fizyki. Co da się, a czego nie da się zaobserwować? Co da się, a czego nie da się włączyć w ciągi naturalnych przyczyn i skutków? Co da się, a czego nie da się opisać na sposób matematycznie niesprzeczny?

Hipoteza nieograniczonego optymizmu poznawczego głosi, że wszelkie ograniczenia dla rozwoju nauki (albo racjonalnego myślenia jako takiego) są przejściowe i że nie ma takiego problemu, którego nie dałoby się rozwiązać metodą naukową. Łukasz Lamża twierdzi, że jest to hipoteza nieuzasadniona i że istnieją dobre powody, aby uznać przeciwną dla niej hipotezę skromności poznawczej - istnieją realne, niedające się pokonać ograniczenia, z których istnieniem musimy się liczyć, jeśli chcemy realistycznie zmierzyć się z "problemem świata". Uważa on nawet, że panujący obecnie w fizyce i kosmologii, a zwłaszcza w jej spekulatywnym, popularyzatorskim medialnym rozszerzeniu, przesadny optymizm (skąd biorą się próby naukowego "wyjaśnienia wszystkiego"), jest kompletnie nieuzasadniony i stanowi ostatecznie tendencję szkodliwą intelektualnie.

Nie trudno zgadnąć, że autor w poprzednim zdaniu zrobił mocny przytyk do teorii S. Hawkinga, tak lubianego przeze mnie nie tylko ze względu na posiadaną wiedzę czy odkrycia ale przyznawanie się do niektórych swoich błędnych twierdzeń. Czy słuszny ten przytyk? Nie sądzę. ;) Poglądy autora książki stoją w sprzeczności z moim podejściem do nauki. Zawsze bowiem uważałem i uważam, że badacz powinien mieć nieograniczony optymizm poznawczy, tylko w ten sposób jest w stanie coś odkryć czy powiedzieć nowego w danym temacie albo przedstawić nowe zagadnienie. Gdybyśmy z takiego punktu widzenia wychodzili to trzeba by przestać zajmować się badaniami naukowymi i ogłosić "koniec nauki", co z oczywistych względów byłoby absurdalne! Poza tym nakładanie sobie ograniczeń poznawczych jest niczym "mur", który w pewien sposób ogranicza nawet nasze myślenie. To jak uwięzienie w klatce ludzkiego umysłu... Rodzi się zatem pytanie: po co przyjmować taką postawę? Nie ma to wielkiego sensu i nawet jest całkowicie nienaukowym podejście z punktu widzenia metodologii badań. Ba! Niektórzy nawet nazywają takie podejście sceptyczną metodologią, ale moim skromnym zdaniem to skrajne odejście nawet od "zdrowego" sceptycyzmu. Dla mnie granice poznania są nieskończone. Kluczem jest niekonwencjonalne myślenie! Dlatego zawsze ceniłem ludzi takich jak: Archimedes, Kallinikos, Leonardo da Vinci, Albert Einstein, Léon Foucault, Karol Myśliwiec, Aleksander Wolszczan czy Stephen Hawking. :)

Skąd się bierze takie spojrzenie i podejście do badań naukowych jak Pana Lamży? Nie wiem, ale mogę się tylko domyślać... Czyżby kolejny młody-niespełniony, pozbawiony nowych pomysłów, kreatywności i wiedzy? Czyżby zazdrościł innym osiągnięć naukowych? Odpowiedź pozostawiam potencjalnym czytelnikom niniejszej książki.

Mimo wszystko Moi Drodzy zachęcam Was do przeczytania książki Łukasza Lamży, abyście poznali jego punkt widzenia zwłaszcza na perspektywy badawcze i sami wyrobili sobie własne zdanie. Cóż pozostaje mi życzyć Wam jak zawsze miłej lektury! ;)

Książka omawia problem powstania świata. Fundamentalne pytanie brzmi: czy jest to po prostu kolejny nierozwiązany problem i kiedyś będziemy po prostu znać odpowiedź na pytanie o to, skąd wziął się Wszechświat, czy też jest to pytanie, na które nie sposób satysfakcjonująco odpowiedzieć?

W książce autor broni tezy, że powstanie świata jest Tajemnicą, co oznacza, że ze...