Książka Melanie i Jamesa Griffith’ów jest wyjątkową na rynku książek psychoterapeutycznych pozycją skrupulatnie omawiającą możliwości bezideologicznego spożytkowania w pracy psychoterapeutycznej zasobów, jakie niesie ze sobą wiara i duchowość osób, które pojawiają się w gabinetach terapeutów. Nie tracąc z oczu należnego (często drugo- czy trzeciorzędnego) miejsca psychoterapii w życiu osób zgłaszających się na konsultację i próbując nie utracić złożoności i różnorodności duchowości i religijności człowieka, autorzy z dużym wyczuciem wykładają swój punkt widzenia, oferując sugestie do pracy terapeutycznej bez względu na wyznanie czy rodzaj duchowość terapeuty. Pomocne dla praktyków są liczne przykłady z pracy klinicznej autorów, i to zarówno te zakończone sukcesem jak i niepowodzenia. Griffith’owie nie unikają podjęcia trudnych wątków uprzedzeń ludzkich, siły przeświadczeń, konfliktu wartości pomiędzy klientem i terapeutą oraz przykładów destrukcyjnego wpływu duchowości.