Biorąc do ręki pozycję prof. Kołodki, miałem obawy dotyczące poglądów głoszonych przez polskiego ekonomistę, zważywszy na jego zamiłowanie do praktyk interwencjonistycznych (sam mam poglądy klasycznie liberalne) oraz co do samej wartości merytorycznej, gdyż książka była pisana akurat w czasie, kiedy przemiany gospodarcze prowadzono jeszcze dość intensywnie.

Przyznam, że pierwsze sto stron okazało się dla mnie nieomal katorgą, ponieważ oczekiwałem konkretnych informacji, włącznie z tabelami, które przydałby mi się istotnie w przyszłości. W zamian otrzymałem, w moim mniemaniu dość rozmytą wartość merytoryczną. Rozmytą, albowiem prof. Kołodko starał się niewątpliwe, co można było zauważyć, błysnąć elokwencją, by czytelnik nabrał wrażenia już z początku, pomijając sedno poruszanego problemu. Ponadto, warto podkreślić, iż lektura to głównie zbiór artykułów, zatem nie obyło się bez dość licznych powtórzeń.

Niemniej w drugiej połowie otrzymałem to, co chciałem. Tabele, dane, wykresy, które pomogą mi w niedalekiej przyszłości. Zdziwiłem się nawet, gdyż autor na ogół popierał obraną drogę, kwestionując praktycznie jedynie „ortodoksję” i sekwencję zmian instytucjonalnych i strukturalnych.

Oczywiście mógłbym się „przyczepić” do okładki czy stylu wydania. Jednak czego oczekiwać po początku lat dziewięćdziesiątych?

Biorąc do ręki pozycję prof. Kołodki, miałem obawy dotyczące poglądów głoszonych przez polskiego ekonomistę, zważywszy na jego zamiłowanie do praktyk interwencjonistycznych (sam mam poglądy klasycznie liberalne) oraz co do samej wartości merytorycznej, gdyż książka była pisana akurat w czasie, kiedy przemiany gospodarcze prowadzono jeszcze dość intensywnie.

Przyznam, że...