Poniższa recenzja ukazała się również na moim blogu Świat według Lilii: http://swiatwedluglilii.pl/ksiazka/twoim-sladem-242017/

Nigdy, przenigdy nie dopuść do sytuacji, w której miłość wytworzy zaporę dymną, uniemożliwiającą trzeźwy osąd rzeczywistości.

Nie zatracaj się w drugim człowieku, kosztem dotychczas wyznawanych wartości.

Nie trzymaj kurczowo za rękę kogoś, kto ciągnie Cię na samo dno.

Nie myśl o sobie w kategorii superbohaterki, ratującej z poważnych opresji partnera, któremu bliższe jest łamanie prawa, deptanie dobrych obyczajów, uwłaczanie Twojej godności niż dbanie o Twój psychiczny komfort.

Chwila zapomnienia, dreszczyk emocji, nieliczne momenty, w trakcie których jesteś jego (prawie) całym światem, nie są warte ryzyka.

Trzymaj emocje na wodzy. Zacznij się szanować i wymagaj tego od innych.

Przeszłość nie ulegnie pożądanej deformacji tylko dlatego, iż dostrzegłaś szansę na odkupienie win.

Czy jednak rozum może dyskutować z sercem, kiedy podążasz niewłaściwym śladem?


Z własnego doświadczenia wiem, że dziewczyny kochają niegrzecznych chłopców, mężczyzn, umykających konwenansom, śmiejącym się w twarz wymiarowi sprawiedliwości. Co nami kieruje? Czy pociąga nas ryzyko, a może załącza się instynkt opiekuńczy i wiara w to, że jesteśmy w stanie wyprostować nawet najbardziej wykrzywionego mentalnie partnera? Łudzimy się, że nasza miłość, determinacja, chęć niesienia pomocy wystarczą, by on zmienił swój stosunek do życia, do świata, do rzeczywistości, do nas.

Aubrey Duncan, bohaterka niezwykle sensualnej powieści A. Meredith Walters, doświadczyła rodzinnej tragedii. Jej młodsza siostra w wieku piętnastu lat zaliczyła ,,złoty strzał”. Śmierć młodej narkomanki uruchomiła lawinę wyrzutów sumienia, z którymi zmagać musiała się ta rozsądna, spokojna, będąca wzorem do naśladowania uczennica.

Po latach, jako studentka, Aubrey w ramach pracy zaliczeniowej, dołącza do grupy terapeutycznej, zajmującej się niesieniem pomocy osobom uzależnionym od leków i narkotyków. Jednym z członków niewielkiej społeczności jest Maxx Demelo- artysta, parający się dilerką. Dwójka bohaterów odpali lont bomby, której zasięg rażenia zmiecie z powierzchni ziemi zdrowy rozsądek, profesjonalizm, kontrolę nad emocjami oraz instynkt samozachowawczy. Czy ta historia zakończy się happy endem? Czy miłość wystarczy do tego, by oprzeć się pokusie autodestrukcji? A może wręcz przeciwnie, nałóg Maksa zniszczy więcej niż jedną jednostkę?

,,Maxx był mężczyzną, przed którym matki ostrzegały swoje córki. Uosabiał seks, zagrożenia i tajemnice. Był najgorszym rodzajem pokusy i najlepszym rodzajem rozrywki*".

Dzielenie narracji na co najmniej dwa głosy nie zawsze kończy się sukcesem. W tym przypadku jednak autorka zasłużyła na słowa uznania. Nie tylko przedstawiła odmienne punkty widzenia, ale też perfekcyjnie ukazała świat z damskiej i męskiej perspektywy w przekonujący sposób. Mało tego, historia dilera, zażywającego sprzedawany przez siebie towar, daleka jest od moralizatorskich ,,szkolnych” przykładów stoczenia się na mentalne i społeczne dno. Nie wiesz co przytrafi się postaciom w kolejnym rozdziale, z niecierpliwością zmierzasz do kulminacyjnego punktu, łudząc się, iż na mecie spotkasz kilku zwycięzców.

Walters nie żonglowała eufemizmami. Wulgaryzmy pojawiały się w tekście zawsze wtedy, gdy wymagała tego sytuacja. Wtapiały się w dialogi, stanowiąc ich elementarną cząstkę, w żadnym razie nie drażniąc wrażliwego czytelnika.

Atutem tekstu są zarówno wewnętrzne monologi bohaterów, ich zmagania się z sumieniem, kłótnie ze zdrowym rozsądkiem, oraz intymne sceny. Te ostatnie wywołują przyjemny dreszcz podniecenia, chęć doświadczenia podobnych momentów z bliską osobą. Ten erotyzm nie został spuszczony ze smyczy, nie ociera się o papierowe porno, żerujące na fizycznych pobudkach, chęci zaspokojenia wyłącznie własnych potrzeb i pragnień. Jest zmysłowy, cholernie zaraźliwy.

Walka z nałogiem to jeden z głównych tematów Twoim śladem. Stoczyć ją muszą zarówno uzależnieni, jak i członkowie ich rodzin oraz drugie połówki. Skłonność do autodestrukcji, proces wynaturzenia, wypieranie problemów wywierają na odbiorcy lektury silne wrażenie. Momenty w których Maxx traci kontakt z rzeczywistością, kiedy Aubrey usiłuje przywrócić go do życia, stanowią przejmujący element historii.

Jednakże poprzez swą powieść Walters zabrała głos w dyskusji na temat trudnych, toksycznych związków, relacji, opierających się na przemocy, na lokowaniu uczuć w osobach, które są zbyt zaangażowane we własne problemy, by móc w pełni się zaangażować, które wywierają niekorzystny wpływ na ślepo zapatrzonych partnerów.

Kilkukrotnie kochałam za mocno, tych, którzy na to nie zasługiwali, czego dzisiaj żałuję. Jednakże przypadek Aubrey dowodzi, iż nie należy każdego związku spisywać na straty, zadręczać się z powodu emocjonalnej klęski. Jeśli tylko jesteś w stanie wyciągnąć odpowiednie wnioski, zakończyć daną relację z poczuciem odrobionej pracy domowej, czerpiąc siłę z bolesnej, aczkolwiek wzbogacającej o kolejne doświadczenie przeszłości, nie podążaj śladem niewłaściwej miłości, tylko odnajdź drogę do własnego szczęścia.



*Cytat pochodzi z recenzowanej książki.

Poniższa recenzja ukazała się również na moim blogu Świat według Lilii: http://swiatwedluglilii.pl/ksiazka/twoim-sladem-242017/

Nigdy, przenigdy nie dopuść do sytuacji, w której miłość wytworzy zaporę dymną, uniemożliwiającą trzeźwy osąd rzeczywistości.

Nie zatracaj się w drugim człowieku, kosztem dotychczas wyznawanych wartości.

Nie trzymaj kurczowo za rękę kogoś, kto...