W pierwszej części chwaliłam Tony'ego, bo był on przy Claire jedynym bohaterem, który wzbudził moją sympatię. Był silny, mroczny, apodyktyczny, pełen ognia, sprawujący kontrolę i "opanowany" - a jednak wystarczyło słowo z jej ust by stracił kontrolę nad sytuacją i swoje słynne opanowanie.
Tym razem chylę czoła przed postacią kobiecą, bo w tej części Claire jest niepodobna do samej siebie z pierwszej części serii "Konsekwencje". Wszystko, co przeszła z rąk Anthony'ego Rawlingsa sprawiło, że się zahartowała. Jest silną, niezależną kobietą i wie, czego chce: zemsty.
Anthony może wszystkim zamydlać oczy, że boi się o swoje bezpieczeństwo, ale sam przed sobą powinien przyznać jedno: pragnie Claire i chce ją z powrotem.
Jeśli Tony i Claire chcą zbudować wspólną przyszłość, powinni je pokonać. Ale są rzeczy z ich przeszłości, które burzą wzajemne zaufanie i gra znów się zaczyna... Tym razem jednak Walka dwóch charakterów. Partia szachów w prawdziwym życiu. Tylko, że niestety, wbrew temu, co oboje myślą, zostali oni sprowadzeniu do roli pionków.
Mówią, że los leży w naszych rękach. Czasami jednak trzeba spojrzeć zza sterów i zauważyć przeszkody, które wydają się wcale nie stać nam na drodze. I ludzi, którzy wydają się być nam wierni, ale grają by nas stracić.

W pierwszej części chwaliłam Tony'ego, bo był on przy Claire jedynym bohaterem, który wzbudził moją sympatię. Był silny, mroczny, apodyktyczny, pełen ognia, sprawujący kontrolę i "opanowany" - a jednak wystarczyło słowo z jej ust by stracił kontrolę nad sytuacją i swoje słynne opanowanie.
Tym razem chylę czoła przed postacią kobiecą, bo w tej części Claire jest niepodobna...